Sessiz_Hayatlar

"Kendini kurtar, boğulursan da en azından kıyıya doğru gittiğini bilerek ölürsün."

Sessiz_Hayatlar

Hayatta ki en ağır cümlelerden birisi 'Ben Alışığım'dır. İki kelimeden ibarettir ama içinde binbir mana taşır. Kırıldığımda sesimi çıkarmamaya, yaralarımı kendim sarmaya, gözyaşlarımı kendim silmeye, düştüğümde kendi başıma kalkmaya alışığım. Çıkmaz sokaklarım var, hala kanayan yaralarım, içimde biriktirip söyleyemediklerim, akıtamadığım gözyaşlarım var. Yara nasıl yara bandıyla saklanıyor ve iyileşmiyorsa tıpkı yara bandı gibi iyileşmeyeceğini bildiğim yaralarımı, dertlerimi kırgınlıklarımı, gözyaşlarımı gizlemeye çalıştığım gülümsemelerim var. Alışığım dedim ya; ben kendi kendimle kalmaya, derdimi kendime anlatmaya bile alışığım.

Sessiz_Hayatlar

Zamanında gereken tepkileri vermediğimizden aslında bunca yorgunluğun sebebi.. 
          'muş' gibi davranmak çoğu zaman. Öfkelenmemiz gereken yerde tepkisiz kalmak, alttan almamız gereken yerlerde yumruklarımızı sıkmak. Sitem etmemiz gereken yerde susmak, susmamız gereken yerlerde avazımız çıkana kadar bağırmak. Mücadele etmemiz gereken yerde pes etmek, yol yakınken dönülmesi gereken yerlerde ise inadına devam etmek. Velhâsıl bizi yoran zamansızlığımız. Vaktinden önce bir şeylerin olmasını beklemek..