Rabia

Varlığın mı bana bunu yaşatan, yoksa varlığına alışmış olmam mı 
          
          Güçsüzlüğüm sensizlikten mi , yoksa 'kimse olmasa bile ben varım' deyip çekip gidişinden mi ? 
          
          Unutamamam geçen güzel günlerden mi , yoksa yaşadığım tek güzel şeyde senin olman mı ? 
          
          Tüm duvarlarımı yıkıp bana ulaşmak kolay mı sandın ? 
          
          Oysa ben o duvarları senin için zorladım !
          
          Sözde çok sevmiştik ya birbirimizi ... Seven insan hiç gider mi ? 

Unutmak bu kadar zor muydu sahiden ? Bu kadar acı verici miydi 
          
          Unutamayacağını bile bile unutmaya çalışmak ne kadar normaldi ? 
          
          Olması gerekenler ve olmasını istediklerimiz vardı .. isteklerim hiç bir zaman gereklilik olmamıştı 
          
          Çok sevdim ve vazgeçmek kaderimde yazılıydı 
          
          Gözlerinde kaybolmak isterdim hep , aşkınla yok olmak değildi ki isteğim ...

Sevmek ne kadar güzelse bir o kadar kötü , 
          Ne kadar mutluluk vericiyse bir o kadar da üzücü .
          
          İlk aylarda verilen ve hiç bir zaman tutulmayan sözler kimileri için pek bir anlam taşımasa da kiminin de tüm hayatını etkileyen bir unsur olabiliyor .
          
          Ayrılık aşk'ın sessiz kardeşidir !!!
          
          Sonunda ayrılık olduğunu bile bile neden bu kadar cesur davrandığımı bir türlü anlayamıyorum ..
          
          Ağlamak çözüm değil biliyorum , ama göz yaşlarıma engel olamıyorum !
          
          Özleyince gelmiyor biliyorum , ama özlemekten de geri kalmıyorum !
          
          Unutsam geçer belki , ama insan ilk gülüşünü unutabilir mi ?!
          
          Zormuş sevmek .. Acı çektirirmiş. Aşk girdi mi bir yüreğe yakar kavurur geçermiş .. enkazın altından kurtulabilmek de herkese düşmezmiş.. 
          
          Bir süre sonra ezilmeye de alışır insan .
          
          Ama beklediği gelmeyince , umutlar tükenince .. yaşayan bir ölüden farkı kalmaz ...
          
          Sevmek de neymiş , o en büyük darbeyi yemiş :(( 

Seni çok seviyorum 
          Seni çok özledim
          Sensiz çok eksiğim , çok yalnızım 
          Kalbim sadece sana aitmiş gibi , gülüşün ömre bedel gibi ...
          
          Sesin her dakika , her saniye duymak istediğim ses .. Yüzün ömrüm boyunca görmek istediğim yüz ve hiç duymadığım kokun solumak istediğim hava ...
          
          Her yanım sen ...
          
          Ve tek eksik SEN !!

SEVMEK illa ki görmek değil ki ... insan görmediğini de  deliler gibi sevebilir. Dokunamadığıyla her gece sarılıp uyuyabilir  . Sesini hiç duymasa da o'nunla saatlerce şarkı söyleyebilir .. SEVMEK yanında olmak değil ki ; uzakken bile yanındaymış gibi hissettirebilmek , yüzünü görmese de gözlerine bakıp teselli bulabilmek ..
          VE BELKİ SEVMEK TÜM İMKANSIZLIKLARA RAĞMEN "YANINDAYIM" DEYİP .. HER TÜRLÜ ZORLUĞA GÖĞÜS GEREBİLMEK ...
          
          

Hikayeme bi göz atar mısınız :)
          
          
          ... " Lanet olsun !!! " 
          
          Bu sesin sahibi kimdi bilmiyordum ama sesi oldukça telaşlı geliyordu . 
          
          " Rüya kendine gel " 
          
          Çok korkuyordu . Çok korkuyordum . Ölmek bu kadar basit miydi ? Ben ölmüş müydüm ? Herşey bu kadar kolay olabilir miydi ? Hayat bu kadar basit miydi ? 
          
          " Neler oluyor birtanem ? " 
          
          Ölüm bu kadar yakın mıydı?
          
          " Lütfen aç gözlerini " 
          
          Korkuyu bu kadar derinden hissetmek ne kadar da garip bir duygu .
          
          " Rüya buna dayanamam " 
          
          Kalmak için bir sebep yoksa gitmek kolaydır değil mi ? Benim bir sebebim yoktu ama gitmek istemiyordum . Peki benim ne istediğim ne kadar önemliydi ? Olması gerekenler vardı ve vakti geldiğinde kimseye sormadan olup bitiyordu . 
          
          " Yokluğuna dayanamam " 
          
          İnsan sevdiği birinin yokluğuna dayanamaz mı gerçekten ? Bence bunu söylemek çok yanlış olur ...
          
          " Sensizliğe alışamam " 
          
          Alışmak kolay mı zor mu bilmiyorum ama insan bir şekilde herşeye alışıyor işte . İstese de istemese de ...
          
          " Rüya lütfen aç gözlerini " 
          
          Ben de açmak istiyordum . Gitmek bana o kadar uzak gelirken bu kadar yakın olacağını düşünmemiștim hiç bir zaman . Ama bazen insanın düşünmedikleri de başına gelebiliyor . Kader bu ! Hazırlık tanımıyor ...
          
          Gözlerim inatla açılmıyordu . Ölmüş müydüm ? Ölmüş olsaydım bu sesleri duyamazdım değil mi ? O zaman ölmemiştim . Peki neden gözlerimi açamıyordum ? 

 Hikayen müthiş  Daha fazla yaz lutfen :3

Hikayemden bir kesit .. beğeneceğinizi umuyorum 
          
          ...
          
          Artık yeni bir hayat başlıyordu . Yolumu başkaları çizmişti ama başrol oyuncusu bendim . İstesem de istemesem de o yoldan geçecektim. Belki herşey benim kontrolümde olurdu da ufak yaralarla atlatabilirdim . Ya da herşey onların kontrolünde olurdu da kendi kendime ölüme gitmiş olurdum. Ne olduğunu anlayamıyordum. Ne olacağını kestiremiyordum . Bir sır saklıydı ve ben onu çözecektim .
          Hayatımın sırrını bir şekilde çözecektim . Belki sonunda ölecektim ama en azından gerçeği öğrenecektim . 
          
          ...
          
          

BİR SIR SAKLI adlı hikayemden bir kesit ... Beğeneceğinizi düşündüğüm ; hayatın zorluklarıyla  ve aşkla mücadele eden yalnız bir kızın zorlu yaşamı 
          ...
             Sen benim değerlimsin Rüya. Senin mutluluğun benim mutluluğum prenses.
          Sırf senin yüzün gülsün diye Aras için ' seninki ' demiştim ya . İşte o gün kendimden nefret ettim . 
          Şehir dışına çıkmamın sebebi de buydu . Geri dönmemek üzere gitmiştim aslında. Yapamadım Rüya . Seni bırakamadım . Vazgeçemedim senden .
          Omzumda onun için ağlasan da senin yanında olacaktım , o çocuğa enişte demek zorunda kalsam da ...
          Hem seni yarıyolda bırakamazdım , hem de kendimi sensizlikle cezalandıramazdım . 
          
          Seni seviyorum Rüya ...
          
          Dünden daha çok , yarından daha az 
          ... "