Silnesia

Kardan Aydınlık BxB
          Çok yakında sizlerle.

Minik bir spoiler atıyorum şimdi.
          
          Rakı içeceğim ilk erkek sensin.” dedim. Şaşırdı yüzünde küçük bir erkek çocuğuna kumandalı araba alınmış gibi bir gülümseme peyda oldu. Tatlı gözüktü gözüme garip bir heyecanla hızlıca bardaklara yarım rakıları doldurdu. Üzerlerine bir adet buz ve su. Karşıma geçtiğinde küçük masanın hiçte küçük olmadığını anladım. Sessizlik yemini edilmiş gibi oturduğumuz asada ilk çıkan ses kadehlerimizin tokuşma sesi oldu daha sonra bardağımı masaya vurdum ve başımı teşekkür anlamında salladım. Bu tiz sesin anlamı şuydu; Masada konuşulan her şey masada kalacaktı. Zira adabı böyleydi.
          
          Harika bol kaoslu bir bölüm olacak

Keşfetmeyi seninle öğrendim. Saat kaç olursa olsun ruhlarımızı sıkı sıkı bağlamayı sende keşfettim, daha önce bilmediğim duyguları, sevginin gücünü, arkadaşlığın büyüsünü seninle keşfettim. Yeryüzünden başka, benimde apayrı bir dünyam olduğunu, gerçekten nefes almak ne demek, eşsiz bir mevsimde yaşamak nasıl bir şey sende keşfettim. Saçlarını neden öyle taradığına, parfümünün neden böyle koktuğunu seni tanıdıkça keşfettim. İşte her şey böyle başlıyor. Defalarca sormak öğretiyor. Çabaladıkça aşkı kazanmanın ne kadar muazzam bir duygu olduğunu gösteriyor. Her şey seni keşfettikçe güzelleşiyor..

O kadar saçma bir yerdeyim ki, İyi olmaya çalıştıkça daha çok batıyorum dibe. Ne yapmalıyım, ne tarafa gitmeyelim bilmiyorum. Sürekli uyumak istiyorum, uyuyunca uyanmak istemiyorum. Hiç bir şey yapmak gelmiyor içimden. Bir zamanlar sevdiğim şeyler bile yabancı bana, tipki insanlar gibi. Eski ben değilim artık. İçten gülüşlerim yok, insanlara tahammülüm yok. Herkes, herşey boş geliyor. Araf dedikleri bu galiba..Ufacık bir mutluluktu istediğim, kursağımda bıraktılar. Düşlerde kaldı herşey. Beni bu hale getirenleri Affetmiyorum. Affetmiycem. Hakkım helal olsun, öteki dünyada karşıma bile çıkmasınlar diye

Ne anlatsam bilemedim. bin sene heyecanla beklediğin bir şey sonunda gelmiş de gerek kalmamış gibi.

Ankarayla bozuştuk, yok artık o. Çok özledim, ama bozuştuk bir kere. Dönme artık, yine güzel severim seni, korkuyorum.

"İlk defa. Bak ilk defa diyorum. Çok sevdiğim birinin, çok sevdiğim bir şeyin gelmemesini istiyorum. Gelmesin, en uzakta olsun istiyorum. İlk defa. Anla bunu. Bak beni anlamaya çalış demiyorum sadece bunu anla. Ne olur anla."

♡
          Seni unutmayı düşündüm bu gece. Bir sigaranın üstüne adini yazdım. Sigara bittiğinde unutacaktım seni. Duman duman atacaktım, seni içimden. Rüzgar savuracaktı, küllerini fakat. Seni unutmayi düşünürken, Nereden bilebilirdim ki. Seni her nefeste içime çektiğimi.

bugün biraz kalbim kırıldı. sanırım buna alıştım. eskisi gibi tepki veremiyorum. alışılagelmiş bir şey gibi davranmıyorum ama insanın canı yanınca çocuk gibi oluyor. odama kapanıyorum. bazen bir şeyler dinleyip rahatlamayı umarken aksine ne dinlediğimin farkına bile varmıyorum. düşünmekten saatleri geçirmişim. detaylara çok takıldığım için kendime engel olamıyorum. neden böyle oldu, neden bir şeyleri başaramadım. neden ters tepti diye düşünürken kendimi boğuyorum. bu olanların hiçbirini hak etmedim ve benim suçum değildi. şartlar ve olağan şeyler yüzünden bu kadar etkilenmemeliyim ama olmuyor.

böyle bitmemeliydi, biz birbirimize bu kadar kırgınken ayrılmamalıydı yollarımız. henüz tutamadığımız sözlerimiz, gerçekleştiremediğimiz hayallerimiz vardı. mesela birlikte çay içemedik hiç, yağmurlu havada yürümedik, birlikte saatlerce film izlemedik, müzik dinleyemedik, bir otobüste yan yana oturup yolculuk yapmadık. herşeyi geçtim, bir fincan kahvenin bile kırk yıl hatrı varken, benim zerre hatrım yok muydu sende? bu kadar görmezden gelebilecek kadar değersiz miydim gözünde?