Hakkımda çok şey bilmenize gerek yok aslında ama yine de birkaç cümleyle size açıklıyım kendimi. 
 Ben hiçbirinizin görmediği o köşedeki gölgedeki kızım. Hani var ya orda köşede kimse adını bilmez bilse de tanımaz, tek dostu kitaplar olan gerçek dünyadan soyutlanmış, kitap karakterlerini özlediği için aynı kitabı milyon kere okuyan. Boş verin, aslında ben yazmasam o kızın öyle biri olduğunu bilmezdiniz bile. 
 Duysanız da dinlemiyorsunuz aslında, okusanız da sadece öylece bakıyorsunuz fark etmeseniz de boş verin iyisi mi siz beni. Tek bilmeniz gereken bulaşmamanız gerektiği bana, Ayzalı bir kara büyücüye güvenmemelisiniz. 
 Bu arada evet tanıştım onunla ve o getirdi beni bu gezegene mavi kulübesiyle ardından fısıldadı kulağıma "Korktuğunu biliyorum ama bu iyi bir şey, kaçmak istediğini biliyorum ama gitmene gerek yok burada güvendesin." ardından birkaç kelime daha fısıldadı ve gitti geri. Bazılarınız anlamadı bile beni ama bu sizin probleminiz ben gölgem ve kitaplarımla mutluyum yazdıklarım birkaç damla hayal de olabilir, gerçek de yada sadece unutmak istediğim gözyaşlarımın kör eden parlaklığı da ama sonuçta, benim gerçekliğim bu ve daha fazlası...