Sitaare

maraba

gel artık aklıma ikamet edenim

Sa

Bizi rahatsız ettttt

asude davamın diğer adı.. 

Yıllar geçse de üstünden bu kalp seni unutur mu be Eşkiya

Eski bir gelinliğe bir bakır bileziğe
          Annemden kalan bu yüzüğe
          Razıysan gel benimle
          Bir Tanrım var bir gitarım
          Şu dünyada yapayalnızım
          Yarınımdan umutsuzum
          Razıysan gel benimle
          Bazen aç bazen susuzluk
          Razıysan gel benimle
          Bir lokma ekmeğe
          Bir yudum su içmeye
          Yine de şükretmeye
          Razıysan gel benimle....
          
          Kıraç Razıysan Gel sözleri tam olarak eşkıya için yapılmış sankiiii ❤️❤️❤️

Eşkıya’yı her tekrar okuyuşumda karşıma çıkan, (artık) dokuz yıllık yorumlar, her defasında beni ayrı bir meraka sürüklüyor. Düşünün, koskoca dokuz sene geçmiş ve insanlar o zamandan bu yana kim bilir ne dönemler atlatmış, ne yaşanmışlıklar kazanmıştır. Mesela en son, üniversite öğrencisi bir okuyucunun yorumuna rastlamıştım. Acaba mezun olup mesleğini icra edebilmiş midir? Ya da bu insanlar bugün kendi yorumlarını görseler acaba ne hissederler? Özlem duyarlar mıdır? Ben eski yorumlarıma denk gelince o kitabı tekrar okuyasım gelir mesela. Öyle işte yazarcım :)

Ayy heyecandan header yaptım çünkü neden olmasınnn ❤️

düştük bir kere bu çukura