Lucinda

Günaydın :)

Ve bu gün bir hesap daha kapanır,
          
          Wattpad deneyiminin daha iyi olması için ne yapabilirdik sorusuna, 
          
          "Hiç bir şey, insanları değiştiremezsiniz"
          
          Yanıtı verilerek. 

Bazı şeyler asla son bulmayacak gibi kendini tekrar ediyor. 

Geceler yetmiyor.. 

Ne olurdu gece benide karanlığına alsaydın, zaten içinde yaşıyorum, ne olurdu sana dönüşseydim? 

Bak hayat istediğin oldu, ben konuşmaya çalıştıkça beni susurdun. Ben arkadaş edinmeye, iyi bir insan olmaya çalıştıkça önüme tersini fazlaysa koydun. 
          Git zaferini kutla hayat, bundan sonra ne iyi biriyim, ne de sosyal bir insanım. Yalnızlığı en nihayetinde üzerime giydirdin. 
          Git zaferini kutla hayat, istediğin oldu, artık insanlardan nefret etmemek için uzak duruyorum. 
          Git zaferini kutla hayat ölü doğan yarınlarına, kendi sonuna. 
          Git zaferini kutla. 

Biliyorsun sevgilim benim için geliyorlar, korkuyorum ona dönüşmekten, korkuyorum sonunda bunu kaldıramamaktan, yer altının karanlık mağaralarında sendin beni koruyup kollayan, sadece beni görmek için diğer boyutlardan kapı açan sendin, şimdi yoksun. Seni bekliyorum geceleri, her ne kadar onlarında geleceğini bilsemde, bakıyorum onlar burada ama sen yoksun. Sana olan özlemim en büyük korkularımın önüne geçerken sevgilim, ruhumun yavaş yavaş soluduğunu hissediyorum. Bedenim daha çok soğuyor, sana karşı olan umudum ölmekle yaşamak arasında gidip gelirken ne senden vazgeçip ölebiliyorum ne de yokluğunu hiçe sayıp yaşayabiliyor, ruhun bedenden ayrıldığı noktada takılı kalmış gibiyim, acının en zirve yaptığı yerde sanki zamanı durdumuşlarda burada kalmışım. Öldün mü yoksa yaşıyor musun bunu bile bilmeden yaşıyorum. Sevgilim ölen bedenim değil ölen ruhum, yokluğun artık ağır gelmeye başladı. Bilirsin onlar hep burada, tek bekledikleri benim, bir gün canavarlarıma dönüştüğümde ruhum ne olur bilmem, bedenimin içini dolduran artık ben olmayacağım. Sırf beni korumak için her gece hafızamı sildin ama yaşanılanlar ölmez ki sevgilim, anılar ölmez.. Gökyüzü fısıldıyor, karanlık kendisini hatırlatıyor. Aklımı kaybedeceğimi bilsemde seni hatırlamak isterdim.. 

Eğer bir hapishaneyi yeterince büyük yaparsan içindekiler onun bir hapishane olduğunu anlamaz, tıpkı dünya gibi. 

Bazen hayat domino taşları gibidir, bilmeden dokunursunuz. O dokunuş ardı ardına tüm taşları yıkar, dokunduğunuz tek bir taştır ama yıkılan son taşa kadar kendinizi suçlarsınız ve domino taşları yıkılıp büyük resmi tamamladığı zaman bir ruh göçer bu dünyadan. 

Karanlıkta kaldım diye, siyah olmak zoruma gitmiyor, gitmezde. Sadece korkuyorum ışığa çıktığımda siyah olmaktan.