Ah be annem oldu mu böyle söz de büyüyüp adam olucaktım
Gece gündüz bi güzelin yoluna şarkılar döküp yaşlanır oğlun
O güzel gelmez gel desemde hayatım yazarak geçer gider
Ve son bi buse konar yanağına acıyı katlamayı seçer giden
Koklayamadan ölmek seni düşündükçe tüm neşem biter
Sevgilim; olmadığın bi hayatın içinde ecel mi dert
Değil hiç olmadı hiç dolmadı yerin ben hep senin oldum
Olmayışın burktu yüreğimi sanki biri menekşemi yoldu
Seni yazmak zor değil ama 'gitme' demek beni yordu
Bakma onca şarkıya sen ben hep yalnızlığa sesleniyordum
Zaman o ki bizi biraraya getiriyo bi bildiği var
Can tamamdır
Ben seni nefret duygularımı yitirdiğim andan kazandım
Anlam kat bana
Başkalarıyla karıştırıyodum başta başkalarıyla kırıştırıyodum
Ama yaşta kalınca kuruntu tadında bu duygu tam anladım aşka varınca
Yine anlıyorum bi bakışa yazıcak kadar hatta kucaklaşmamak
Tetikten akıcak kana yoldan çıkıcam yada her yol sapıcak sana
Daralıyorum bir iyi bir kötü
Ben sana değil insanlara kuduruyorum öfkeden
Her gün seni karalıyorum iyi ol yeter
Bitiyo mu deme yanındayım korkmak sana yakışıyo mu
Ben senken biz olduk
Gelmek yada terketmek mi zor ki seni bıraksam erkeklik mi kaldı
Her yer züm yadığım her şiirde sen varsın
Kötü gününde bile yer yer gül
Ben tebessümüne savaşırken ederim her dansı
Kılına zarar beni çıkarır zıvanamdan
Kimseye güven olmuyo bu zamanda
Sana kızamam ben yanı başımda çakılı kal
Onlardan sakınıcam da bana sarılıcaksın adı çıkacak aşk diye
Bu harpte kim bilir kaç gövdeyiz
Ama bu hikayede sadece ikimiz baş roldeyiz