Ama insan acılarının ona öğrettiğini düşünürken ona bunları yaşatan için ağlıyordu...Ona kızgın değildi asla olamazdı çünkü onu çok seviyordu...
Ama anlamıştı ki kaybettikleri için döktüğü göz yaşları ona bir şey kazandırmıyor...Aksine kaybettiriyordu çünkü yardım etmeye yanında olmaya çalışıyordu...Peki o bunların hepsini kendi başına yenebilcek durumdamıydı?Her şeye bir gün bile olsa ara vermek istiyordu kafasını dinleyip,çözüm yolu aramak için ama çok korkuyordu , aynı zamanda korkunun ona bir şey kazandırmayacağını biliyordu...Peki o zaman neden korkuyordu?