Onca koşuşturma, onca bağırış, onca masal...
Bir an olsun mutlu eden şeyler varken hayatımızda, kendimizi somutluyoruz. Sorgulamıyoruz somutluyoruz. İşte bu yüzden hatalı duruma düşüyoruz. Bu yüzden içimize kapanıyoruz. Arkadaşlarımızdan geri kalıyoruz. Ben böyleyim ya siz? Peki bunu bırakın benim hayatıma eşlik edermisiniz? Ben sayfalarca yazsam siz okurmusunuz?
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or