Zaman geçtikçe duygularımı isimlendirmekte zorlanıyorum. 
Değiştiğinden mi, yoksa azaldığından mı? Bilmem sanki alışıyor gibiyim. 

Her şeyim olman bir süre sonra anlamını yitirmeye başladı sanki. 
Zor da olsa öğrendim acılarla başa çıkmayı. 

Şimdi ise bir çukurda gibiyim. Bedenimi sensizliğe alıştırmış kalıntılarımla baş başayım. Yardım istesem yol gösterenim yok feryad etsem sesimi duyar mısın? Kurtarır mısın beni bu karanlıktan..?