Aslında insanlar beni nasıl görüyorsa dışardan öyleyim. Nasıl derler? Hah! Açık bir kitap gibiyim. Çok duygusal değilim ama bu duygularım olmadığı anlamına gelmez. Sadece içimde yaşıyorum duygularımı...
Ağlamayı sevmiyorum. Nedenini ben bile bilmiyorum. Müzik dinlemeyi seviyorum. Tabi en çok da rap. Müzikle uğraşmayıda seviyorum. Saz çalıyorum ve bu beni çok rahatlatıyor. Sanki notaların içinde dans etmek gibi. 
Yakın zamanda sanki yeni bir dost arıyormuşcasına kitap okumaya başladım. Ve yeni dostumla çok iyi vakit geçirdim. Bana bir çok şey anlattı. Daha sonra tanışmam gereken ne kadar dost var dedim. Bu beni cidden heyecanlandırdı. Ne anlatacaklarını merak ettim. Şimdide yavaş yavaş onlarla tanışıyorum. Hepsi çok sadık dostlar...