SmileYourDestiny

The witcher bitirdikten sonra boşluğa düştüm.

Keşke dediklerimize neyse deyip çizgi çeker olduk.

Yazık oldu.

Bence herkesin hayatında acımasız olmayı öğrendiği bir an var. Birşeyler oluyor ve eski sen olamıyorsun. Herkes sana bencil diyecek ama kimse sana içindeki masumiyeti kim öldürdü seni kim bu hale getirdi diye sormuyacak yani…

          Baktığı şey nasıl göründüğü değil, karşısındakini nasıl hissettirdiğiydi.. 
          

Sakladım benim için beni bana hatırlatır zor zamanda beni bana diye.

Kocaman bir  yalan karşıma oturmuş,  bende gülümseyerek  inanmıştım.

          Biliyor musun, iki insan arasında, birbirine kızgın olmanın da bir değerinin kalmadığı anlar oluyor. Ve bu, çok hazin bir an.

Sen solan çiçeğe bile su ver allah niyetine bakar…

Her şeyin farkında olmak, aklımı korumak isterken, hepsini birden kırdım..