SmokeEmilly1

 ဒေါက် ဒေါက် "
          	
          	" ဖြူ ဖြူရေ ကိုကို၀င်ခဲ့ပြီနော် "
          	
          	သင်ရိုးအသံပေးပြီးသည်နှင့် ဖြူ့အခန်းတံခါးကို အသာယာဆွဲဖွင့်လိုက်၏။
          	
          	" ကျီ "
          	
          	တံခါးမြည်သံအဆုံး သင်ရိုးတွေ့လိုက်ရသည်က သပ်ရပ်သန့်ရှင်းနေသည့် ဖြူနုအခန်းပင်။  အခန်းထဲ ၀င်လာရင်း အခန်းတနှံ့ မျက်၀န်းဝေ့ပြီး  ဖြူနုကို ရှာမိ၏။  အခန်းထဲ၌  ဖြူနုမရှိပါ။  ဖြူနုအခန်းက အရာအားလုံး သေသေသပ်သပ် ၊ သပ်သပ်ရပ်ရပ် သူ့နေရာနှင့်သူရှိနေသော်လည်း သင်ရိုးချစ်သည့်ဖြူနုအား ရှာမတွေ့။ ဖြူနု။ ဖြူနုက အခန်းထဲလည်း
          	မရှိပါလား။ ဖြူနုအား သင်ရိုးဘာကြောင့်မတွေ့ရသနည်း။ မေးခွန်း‌ေပါင်းများစွာက သင်ရိုးရင်ကို
          	နှိက်စက်နေကြပြီ။ 
          	မောမောပန်းပန်း အဝေးမှ ပြန်လာသည့် သင်ရိုးအား ဘာကြောင့် ဖြူနုအကြောင်း မပြောပြကြတာလဲ။ ဘာကြောင့်လဲ။
          	တွေးရင်းနှင့်ပင်  ရင်ဘတ်သည် တဆတ်ဆတ်နာကျင်လာ၏။
          	အခန်းထဲ ဆက်၀င်လာလိုက်သည်။
          	ဘီရိုပေါ်၌  သင်ရိုး၀ယ်၍ လက်ဆောင်ပို့ပေးသည့်အရုပ်များက ခန့်ထည်စွာ နေရာယူထားကြ၏။ 
          	ဖြူနု၏ စာကြည့်စားပွဲအနား လျှောက်လာကာ ကြည့်လိုက်သည်။ စားကြည့်စားပွဲပေါ်၌ မြင်လိုက်ရသည်က  ဒိုင်ယာရီစာအုပ်တစ်အုပ်။  ထိုစာအုပ်အား သင်ရိုးမှတ်မိသည်။ နိုင်ငံခြားမထွက်ခွာခင်က
          	ဖြူနုအား  သင်ရိုးကိုယ်တိုင် မီနီမားကတ်တစ်ခုက ၀ယ်ပေးခဲ့သည့် စာအုပ်။
          	ထိုစာအုပ်အား သင်ရိုးလှမ်းယူလိုက်၍ စာမျက်နှာများအား လှန်ကြည့်မိ၏။
          	ဖြူနု၏လက်ရေးဝိုင်းစက်စက်များက

SmokeEmilly1

 ဒေါက် ဒေါက် "
          
          " ဖြူ ဖြူရေ ကိုကို၀င်ခဲ့ပြီနော် "
          
          သင်ရိုးအသံပေးပြီးသည်နှင့် ဖြူ့အခန်းတံခါးကို အသာယာဆွဲဖွင့်လိုက်၏။
          
          " ကျီ "
          
          တံခါးမြည်သံအဆုံး သင်ရိုးတွေ့လိုက်ရသည်က သပ်ရပ်သန့်ရှင်းနေသည့် ဖြူနုအခန်းပင်။  အခန်းထဲ ၀င်လာရင်း အခန်းတနှံ့ မျက်၀န်းဝေ့ပြီး  ဖြူနုကို ရှာမိ၏။  အခန်းထဲ၌  ဖြူနုမရှိပါ။  ဖြူနုအခန်းက အရာအားလုံး သေသေသပ်သပ် ၊ သပ်သပ်ရပ်ရပ် သူ့နေရာနှင့်သူရှိနေသော်လည်း သင်ရိုးချစ်သည့်ဖြူနုအား ရှာမတွေ့။ ဖြူနု။ ဖြူနုက အခန်းထဲလည်း
          မရှိပါလား။ ဖြူနုအား သင်ရိုးဘာကြောင့်မတွေ့ရသနည်း။ မေးခွန်း‌ေပါင်းများစွာက သင်ရိုးရင်ကို
          နှိက်စက်နေကြပြီ။ 
          မောမောပန်းပန်း အဝေးမှ ပြန်လာသည့် သင်ရိုးအား ဘာကြောင့် ဖြူနုအကြောင်း မပြောပြကြတာလဲ။ ဘာကြောင့်လဲ။
          တွေးရင်းနှင့်ပင်  ရင်ဘတ်သည် တဆတ်ဆတ်နာကျင်လာ၏။
          အခန်းထဲ ဆက်၀င်လာလိုက်သည်။
          ဘီရိုပေါ်၌  သင်ရိုး၀ယ်၍ လက်ဆောင်ပို့ပေးသည့်အရုပ်များက ခန့်ထည်စွာ နေရာယူထားကြ၏။ 
          ဖြူနု၏ စာကြည့်စားပွဲအနား လျှောက်လာကာ ကြည့်လိုက်သည်။ စားကြည့်စားပွဲပေါ်၌ မြင်လိုက်ရသည်က  ဒိုင်ယာရီစာအုပ်တစ်အုပ်။  ထိုစာအုပ်အား သင်ရိုးမှတ်မိသည်။ နိုင်ငံခြားမထွက်ခွာခင်က
          ဖြူနုအား  သင်ရိုးကိုယ်တိုင် မီနီမားကတ်တစ်ခုက ၀ယ်ပေးခဲ့သည့် စာအုပ်။
          ထိုစာအုပ်အား သင်ရိုးလှမ်းယူလိုက်၍ စာမျက်နှာများအား လှန်ကြည့်မိ၏။
          ဖြူနု၏လက်ရေးဝိုင်းစက်စက်များက

SmokeEmilly1

" သားလေးရယ် အိမ်ကျရင် တွေ့ရမှာပေါ့ ဖြူနု နေမကောင်းဘူးသားရဲ့ "
          
          မေမေ့အဖြေကြားမှ  စိတ်ပူနေသည့်စိတ်က  နည်းနည်း သက်သာရာရသည်။ မန္တလေး ၊ရန်ကုန်အဝေးပြေးလမ်းမကြီးထက်  သင်ရိုးစီးလာသည့် ကားလေးက တရိပ်ရိပ်ပြေးနေ၏။   သင်ရိုးစိတ်များက  အိမ်မြန်မြန်ရောက်ချင်နေပြီ။  သင်ရိုးနှင့်ဖြူနု ဝေးနေကြသည်မှာ ငါးနှစ်တင်းတင်းပြည့်ခဲ့ပြီ။  သင်ရိုး အရမ်းလွမ်းရ၏။
          သင်ရိုးထွက်သွားတုန်းက  ကျန်ခဲ့သည့် ဖြူနုပုံစံအား  ပြန်မြင်ယောင်မိတော့ နှလုံးသားက နင့်နင့်နဲနဲ ပိုလွမ်းမိပြန်သည်။ အိမ်ကိုသာ မြန်မြန်ပြန်ရောက်ချင်၏။ 
          သင်ရိုးတို့ အိမ်ရှေ့ ကားထိုးဆိုက်သည်နှင့် ဘာပစ္စည်းမှပင် မသယ်နိုင်ပါ။ ကားပေါ်ကဆင်း၍  ဖြူနုအိမ်သို့ မ‌ေပြးရုံတမယ် အရင်သွားလိုက်သည်။  သင်ရိုးကိုကြည့်၍  မေမေက ခေါင်းခါပြီး  သက်ပြင်းရှိုက်သည်ကို သင်ရိုးမသိချင်ယောင် ဆောင်လိုက်သည်။ 
          ဖြူနုတို့ခြံရှေ့ ရောက်တော့  စေ့ထားသည့်တံခါးအား ဖွင့်၀င်လာကာ
          ဖြူနုကို  တကြော်ကြော် အော်ခေါ်လိုက်၏။ 
          
           " ဖြူရေ ဖြူ ကိုကို ပြန်လာပြီ ဖြူရေ "
          
          သင်ရိုးအသံကြားတော့ ဖြူနုမေမေက  ဧည့်ခန်းပြင်ကို ထွက်လာသည်။ 
          သင်ရိုးကိုမြင်တော့ တအံ့တဩငေးကြည့်ရင်း 
          
          " သား သင်ရိုး ပြန်လာပြီလားသား "
          
          ဟု နှုတ်ဆက်၏။ ဖြူနုမေမေ ဒေါ်သက်သက်လွင်ကို  သင်ရိုး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
          
          " အန်တီသက်   ဖြူနေမကောင်းဘူးလားဟင်  ဖြူလာမကြိုလို့ ဖြူ့ကို အရမ်းတွေ့ချင်နေပြီ ဖြူဘယ်မှာလဲ အန်တီသက် အခန်းထဲမှာလားဟင် "
          
          " သားရယ် "
          
          သင်ရိုးအမေးကို  အန်တီသက်က  ပြန်မဖြေဘဲ တစ်ဖက်ကို မျက်နှာလွှဲသွား၏။ အန်တီသက်ပုံစံကို ကြည့်ပြီး
           သင်ရိုးစိတ်ထဲ  ပိုစိုးရိမ်လာရသည်။
          
          " အန်တီသက် ဖြူနု အခန်းထဲမှာလား
          ကျွန်တော်၀င်သွားမယ်နော် "
          
          အန်တီသက်အဖြေကို သင်ရိုးမစောင့်တော့ပဲ  ဖြူနုအခန်းရှိရာ အပြေးသွားလိုက်၏။ ဖြူနုအခန်းရှေ့ရောက်တော့ 
          တံခါးကို  ခေါက်လိုက်သည်။
          
          

SmokeEmilly1

အပိုင်း၁ အဆက်သင်ရိုး။
             
          ဖေဖေါ်ဝါရီ ဆယ့်လေးရက်နေ့အမီ ပြန်ချင်သည်က သင်ရိုးဆန္ဒ။သို့သော် သင်ရိုးဆန္ဒ မပြည့်ခဲ့။
          သင်ရိုး၏ဆုံးဖြတ်ချက်အတိုင်း  ဖေဖေါ်ဝါရီ ဆယ်လေးရက်နေ့ အမီ ပြန်လာနိုင်ရန် ကြိုတင် ပြင်ဆင်ထားခဲ့သော်လည်း အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ထိုနေ့မှာ မပြန်နိုင်ခဲ့ပါ။
          ထိုနေ့အတွက်  အများကြီး မျှော်လင့် ရင်ခုန်ခဲ့ရသည်။ ထိုရက်မှစ၍ ချစ်သူဖြူနုနှင့်  သင်ရိုး အဆက်သွယ် ပြတ်တောက်ခဲ့ရ၏။  အိမ်မှ မိခင်အားမေးတော့လည်း ဖြူနုအကြောင်း ရေရေရာရာမဖြေပါ။ အမြဲမီးစိမ်းနေတတ်သည့် ဖြူနုအကောင့်လေးက မီးမစိမ်းသည်မှာ နှစ်လကျော်ခဲ့ပြီ။ သင်ရိုးနောက်တစ်နှစ်ဆက်နေရန် စီစဉ်ထားသည့်အစီစဉ်အား ဖျက်ပြီး မြန်မာပြည်ကို ပြန်လာ
          ခဲ့သည်။
          ပြန်ရောက်လာသည့်သင်ရိုးအား အမောမပြေစေသည့် အကြောင်းတရားများစွာက စောင့်ကြိုနေကြ၏။ 
          သင်ရိုးကိုလာကြိုသည့်အချိန်ကထဲက သင်ရိုးချစ်သည့်ဖြူနု ပါမလာခဲ့ပါ။ 
          ရန်ကုန်အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ လေဆိပ်မှာထဲက မေမေ့ကို  အငမ်းမရ မေးမိ၏။ 
          
          " မေမေ ဖြူရောဟင် ဖြူမပါလာဘူးလား "
          
          မေမေက   ဘာမှပြန်မဖြေတော့ သင်ရိုးစိတ်ထဲ စိုးရိမ်စိတ်ပိုခဲ့ရသည်။
          သင်ရိုးဇွတ်ထပ်မေးမှ မေမေဖြေ၏။
          
          

JustHornyboy

@SmokeEmilly1 ကိုယ်တိုင်ရေးလား
Reply

SmokeEmilly1

အပိုင်း 1
          
          " ဖြူနု "
          
          နိဒါန်း 
          
          ဆီးနှင်းမှုံမှုံများကြား သူရင်ကွဲမတတ် 
          အော်ဟစ်ပစ်လိုက်၏။  
          
          " ဖြူနု "
          
          အော်ဟစ်ရင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်က  ဒူးညွတ်ခွေကျသွားသည်။ သူ့ရင်ဘတ်တို့သည်
          ဖားဖိုတစ်ခုနှယ် နိမ့်ချည့်၊ မြင့်ချည် လှုပ်ရှားနေကြ၏။ အနှစ်နှစ်၊ အလလ
          သူမျှော်လင့်ခဲ့ရသည့် မျှော်လင့်ချက်များအားလုံး ပျက်ဆီးသွားကြပြီ။ 
          ချစ်တယ်။ သိပ်ချစ်ရပါတယ်ဖြူနုရယ်။ သူ့ရင်ထဲက ညည်းတွားသံအား ဖြူနုကြားနိုင်မည်မထင်တော့ပါ။ သူ့ရင်တို့သည် တစ်စစီ   ကြေမွမတတ်ခံစားနေရလျှက် ရင်ကွဲစွာ သူမချိတင်ကဲ အော်ပစ်လိုက်မိတော့၏။ 
          
          " အား  ဖြူနု "