Kağıtlar yakıldı,
Kalemler kırıldı,
Silgiler bitti,
Zincirler kırıldı,
Kalpler yandı,
İnsanlık yıkıldı, 
Çocuklar öldü,
Zaman durdu,
Yalnızlık çoğaldı,
Kemiği olmayan kalp, kırıldı.
Kemiksiz et parçası konuştukça, sevgiler bitti.
Yalanlar sonsuz oldu.
Gülümsemeler yapaylaştı.
Doğallıktan uzaklaşıldı.
Kötü ruhlarını gizleyemenler, yüzleri ile ilgilendi.
İnsanlık öldü.
Mezarsız kaldı ruhlar...
Gözler gerçekleri, diller yalanları, kulaklar yanlışları işitti.
Bittik! 
Yakın! insanlığa dair tüm umutları! 
...