@SonglSnmezer
Bronz gardını korurken,"Ailen seni sevmiyor,"dedi Bana kurşun olan kelimeleri,tam kalbimin orta yerine sapladı."Seni doğuran kadın bile sevmiyor, Hisar bir insanı annesi bile sevmez mi?" Bana karşı son kozu buydu ve kullanmaktan çekinmemişti. Büyük bir savaştaydık. Silahlarımız kelimelerden oluşuyordu. En büyük yarayı dil açardı. O ise bende kapanmayacak bir yara açmıştı.
"Gözünde nasıl bir adamım?" Diye sordu. Kor alev,gözlerinde yanmaya devam ediyordu.Hiç sönmeyecek gibiydi. İfadem uzun bir süredir aynıydı. Yüzüm mermer kadar sert ve soğuktu."Nişanlısına aşık bir adam,"diye yanıtladı.gözlerine baktığımda artık o derin sevdayı görebiliyordum. Yangınlar gönlündeki sevda ateşinden kaynaklanıyordu."Onun eşyaları,anılarına,olmayan varlığına bile sahip çıkan bir adam. Ona hala değer veren,şimdi yanında olmadığı için neredeyse ağlayacak bir adam!" Dudaklarında biriken kelimeleri dökmesine izin vermeden ona doğru yaklaştım. gözlerimin içine bakarak konuşmaya devam ettim. " Ben nasıl bir kadınım biliyor musun?" Diye sordum. "Diğer kadın"
