𝐹𝑖𝑙𝑜𝑧𝑜𝑓 𝑨𝒍𝒂𝒏

Mój stary kolega zachowuje się wobec mnie jak dżentelmen wtf?

W ciul zimno dajcie mi to pieprzone lato

gej

Jak tam mija czas?

Cofnąłem publikację moich starych artbooków, bo aż mnie skręcało, jak na nie wchodziłem z ciekawości, jak kiedyś rysowałem. 
          One już były (jak dla mnie) zbyt stare i dziwne, żeby nadal były opublikowane, a jedyną rzeczą, która mnie wcześniej powstrzymywała od usunięcia 2 artbooków były głosy i wyświetlenia które były (jak dla mnie i jak na mnie) bardzo duże i serdecznie wam wszystkim dziękuję, że byliście. 

Nie wiem kiedy dokładnie dołączyłem na watt, ale zaczął się październik, czyli miesiąc, w którym dołączyłem dokładnie 2 lata temu. 
          
          Trochę szkoda, że poznałem watt tak późno, bo z tego co wiem, ta aplikacja miała w sobie najwięcej życia i dobrych ludzi wiele lat temu i ja niestety nie byłem tutaj wtedy. Dziwne się czuję czytając super książki RDR albo WoF na polskich kontach, które są martwe od bardzo dawna i boli mnie serce, że wszyscy już o tym zapomnieli. 
          
          Mimo wszystko dziękuję, że pewna mała część z was jest ze mną i była od samego początku. Niewiele jest takich aktywnych osób, które pamiętają tamtych ludzi i tamtego Wattpada, ale ja też nie znałem go takiego, jaki był jeszcze wcześniej. 
          
          Kocham was 
          Chociaż was nie znam, ale bardzo mi pomogliście. Ludzie mi pomogli. 
          Dziękuję

Ja tu widzę, że trochę się u ciebie pozmieniało 

Po tych zajęciach depresyjnych doszło do mnie, że jestem bardziej odrzucony z grupy niż mi się wydawało
          
          Nie wiem czy kiedykolwiek czułem się tak źle i czy kiedykolwiek było mi tak przykro 

Szczerze, nie wiem, kto zgłosił mój problem do Wattpada, bo właśnie przyszła mi wiadomość, ale wiedzcie, że nie chcę pomocy twórców Wattpada. 
          
          W tym roku dostanę oczekiwaną pomoc psychologiczną.
          Nawet, jeśli mi się miałoby coś stać, to minął mi już strach, dzięki temu, co dowiedziałem się w ciągu ostatnich kilku dni. 
          
          Okazuje się że w moim środowisku nie byłem jedyny.
          Chociaż nie wiem, czy chcę, żeby moje życie potoczyło się tak, jak tej osobie, o której myślę. A jednak cieszę się, że założyła rodzinę, ma duży dom, jest ogromnie bogata i szczęśliwa. 
          
          Życzę sobie i wam tego samego.

Boję się
          
          Tak cholernie się boję
          
          Moja mama doczytała się wreszcie, że można zmieniać płeć od 14 lat i stwierdziła, że jeśli chcę, możemy od razu się tym zająć, bo skoro proces ten trwa długo, to nie ma co marnować życia w złym ciele
          
          Ale boje się tylko że to może być najważniejsza decyzja w moim życiu i boję się też że nie jestem jeszcze na nią gotowy, ale wiem, że im szybciej się zdecyduje na zmianę, tym lepiej dla mnie
          
          Boję się że jeśli jednak się zdecyduje, mogę żałować, jak wiele ludzi przede mną
          
          Błędy popełniam codziennie, ale takiego nie mogę popełnić
          
          Pragnę tego jak cholera, ale czy to będzie dla mnie naprawdę dobre?