Czy skoro zapomniałem swój wiersz, to zapomniałem o swojej pracy, czy o swoim uczuciu, które mi towarzyszyło w tamtej chwili sam już nie wiem, ale chyba pora go dokończyć.
@ Stereotypowy Może nie zapomniałeś o wierszu i uczuciach, a zyskałeś nową perspektywę, która niczemu nie ujmuje (poprzez zapomnienie) a uszlachetnia ujęcie w sztukę przemijalne?