Ο πόνος αλλάζει τους ανθρώπους. 

Τους κάνει να σκέφτονται περισσότερο, αλλα να μιλούν λιγότερο. 

Τους κάνει να μην εμπιστεύονται εύκολα ανθρώπους.. 

Και δίνεται ως συμβουλή σε αυτα τα άτομα, να μιλανε για τα προβλήματα τους.. Πως ομως; δύσκολα να εμπιστευτούν ενα άτομο. Δύσκολο πλεον να ανοίξουν την γεματη με ανοιχτές πληγές, ψυχή τους. 

 ---

Όταν λες, σε άτομα με κατάθλιψη ή εστω μεγαλη λύπη ποσο όμορφος ειναι ο κοσμος και οτι δεν υπάρχει λόγος να λυπούνται..

Ειναι σαν να λες σε καποιον που τα βλεπει ασπρόμαυρα να δει τα χρώματα στο ουράνιο τόξο κ στον κοσμο γυρω του.

---

Συμβαίνουν τα χειρότερα και εμείς αρνούμαστε να τα δούμε. 
Δεν είναι οι ονειροπόλοι που ζούνε στον κόσμο τους αλλα οι υπόλοιποι. Που τον βλέπουν τελειο. Δεν είναι τέλειος ειναι γεμάτος πονο, δυστυχία πεινά, φτώχεια ρατσισμό και αλλα πολλα.

Αυτο βέβαια δεν σημαίνει οτι δεν είναικαι όμορφος. Αλλα  σκέψου ποσο ακομα πιο όμορφος μπορει να γινει.

---

Μημ περιμένεις από ένα άνθρωπο με πονο να ακουσει την συμβουλή σου, αμα δεν εχεις καταλάβει τον λογο που ποναει. 



Ελένη Μήτση 🌌