Anlamıyorsun, hiçbiriniz anlamıyorsunuz. Çünkü her şeye kendi gözlüğünüzden bakıyorsunuz. Alice harikalar diyarında gibi bir hayat kurmuşsunuz kendinize, her şeyi her olayı kendi görmek istediğiniz şekilde görüyorsunuz. Bunun dışında ne oluyor ne bitiyor, kimler nasıl hayatlar yaşıyor, o kadar ilgisiz o kadar bilgisizsiniz ki kendinizden olmayanlara karşı, onlar hakkında karar vermek çok kolay sizin için; bu okumuş bu cahil, bu uzun bu kısa, bu zengin bu varoş, bu suçlu bu değil.. Hayatın adaletsizliğini, iki yüzlülüğünü gösteriyorsunuz. Birileriniz oturduğunuz yerden ahkam keserken, öbürlerinin ayakta kalmak için verdiği mücadeleyi hatırlamıyor. Sonra da ben şöyleyim ben böyleyim diye sağda solda övünüyosunuz. O insanları dışlayarak kendi nefsinizi köreltiyosunuz. Kendinize gelin, sonuçta hepimizin gideceği yer toprağın altı.
