Özgür Pencere Genç Kalem Öykü Yarışması Türkiye Birincisi 



Sen aşksın,  en azından aşk gibi kokuyorsun.
Ben ise zehirli bir şarabım.
Senin bir yudum almanı bekliyorum. Bir yudum al ve nefessiz kal küçük kırmızı ve zavallı kalp. Bir yudum al ve   kendi kırmızınla  şarabın kırmızısı  arasında sıkış. Arafı yaşa kendi tanımında.
Yada yaşama. Hiçbir şey yaşama. Senin yüzünden diğerleri yaşamdan uzaklaşıp kendi içlerine sarılıyorsa  hiç yaşama daha iyi.
Git, uzaklaş zaten adaletsiz olan bu dünyadan. Dünya sen yokken çekilmez, sen varken yaşanmaz ve nefes alınmaz bir yer. Git ve arkana asla bakma, zira göreceğin tek şey sana hareket çeken elim olacak.
Uyu. Sonsuzluğa doğru sonsuzluk kadar uzun bir süre uyu. 
Yan. Kendi içinde, kendi kafanda cayır cayır yan. Kül bile bırakma ardında. Bu dünyaya senin leşin  olan küller bile fazla.
Saklan. O kadar kork ki benden; en derine, şiirlerinin en küçük harflerine,  şarkıların en küçük notalarına saklan. Tek korkun bana görünmek olsun. Bildiğin tek şey seni ilk gördüğüm yerde öldüreceğim gerçeği olsun.
Buz gibi soğuk zeminde can çekiş, seni her gören tekme savursun  o acıya aç koca karnına. Ben uzaktan gülerek izleyeyim seni.
Upuzun, karanlık ve düşmanlarınla dolu bir yolculuğa çık. Ulaşabileceğin tek hedef ben ve benim sana karşı sinirim olsun.
Patla. Kalbime giden nefret dolu damarların patlasın önce. Sonra akciğerlerin patlasın  kıpkırmızı şarap rengi kan yüzünden. Sonra ufacık beynini içinde barındıran koca kafan patlasın. Umurumda değilsin. İstersen çek git, istersen kal ben sana çektireyim.