Wala naman akong ibang alam gawin kundi ang makipagkaibigan sa mga stroke ng pen ko sa malinis na papel...makipag-usap sa mga ideyang bigla na lang pumapasok sa utak ko, at unti-unting buohin ang mga images na iyon sa iisang obra. 


Ewan ko ba kung bakit pero ang natatandaan ko talaga noon ay mahilig na akong magsulat ng kung anu-ano. Natry ko na nga din gumawa ng sarili kong textbook/activity book nung mga grade two pa lang ako. Nag-enjoy ako,eh..then ako din naman ang sasagot sa mga yun..

 



Na-e-enlighten din ako madalas pag nakakapagsulat ako ng mga tula o essays. Ever since din, pagsusulat  na ang pinaka pain reliever ko...lalo na dun sa diary ko. Ang masama lang..di ko na nakeep yung iba sa mga yun dahil naitapon, nasunog, at napunit ko na pagnababasa ng mommy ko.