ben, çoğu kişinin bildiği aras olarak içimden geçenlerle birkaç bir şey yazmak istiyorum. ölüm ile aynı hissiyatı veren, saniyesinde bitmesini istediğim şeyler yaşadım çoğu zaman. bunlar devam ediyor ve durdurmak adına bir girişimde bulunmuyorum. göz yaşlarım akıyor ama elimin tersiyle silip attığımda durmak yerine akmaya devam ediyor. şu zamana kadar çok kez kırıldım ama buna sebep olan bir elin parmağını geçmeyecek insan çıkıp bunun için özür dilemedi. ki, çoğu zaman kırıldığımı anlamadılar bile. geceleri uyuyamadım, dört gün iki saat boyunca sıfır uyku ve kendinden haberi olmayan bir beden ile gezdiğimde fark edilmedim. bir şeyleri içimde yaşadım ve hallettim. ama konu halledilmeyecek şeyler olduğunda saatlerce ağladım. güzel bir uyku çekmek istedim ama bir saat bile uyuyamadım. ben, değer verdiğim insanları kırmamak, onların her zamanında yanlarında olup içim kan ağlarken güler yüz ile günlerini güzelleştirmeye çalışırken hep tam tersini aldım. haddizâtında ben hep kötü şeyleri hak ediyormuşum gibi hissediyorum artık. başından beri güzel şeyler yaşamaya çalışan, birini sevip onunla mutlu olmaya çalışan zavallı biri gibi hissediyorum. bunları, kimse için bir şey ifade etmecek cümleleri bir daha asla akıtmamaya yemin ettiğim göz yaşlarım eşliğinde yazıyorum.