İki çocuklu bir ailenin en küçük ve tek erkek çocuğuydum. Akılda soru işareti bırakan bakışlarım ile anlamadığım şekilde çok sevildim. Kalemi ilk defa ne zaman salladım hatırlamıyorum. Kalemi salladığım ilk vakit ve pencereleri ardına kadar açışım aynı döneme denk geliyordu sanırım. İnsan kendini büyük bir deneme tahtası olarak göremiyorsa yandı demektir..Bu yüzden çizgileri ve sınırları zorlamayı hep sevdim. Hayattaki en büyük başarım hata yapabilecek kadar büyük bir cesarete sahip oluşumdur. Sözcüklerle sevişmenin sırrına inanırım..