Boğazımda düğümlenen kelimelerimin sonu olmamasına rağmen konuşursam derdimi anlatamam. Hissettiklerimi anlatacak ne kelime var lügatımda, ne de - eğer anlata bilirsem - ondan sonra onu kaldıracak bir gücüm. Beynimin içindeki sesler ve fiiliyata dökülmeyen fikirlerim bugünümü yarınıma bağlamaktan başka işe yaramıyor. Aklımdan bir türlü çıkaramadığım, hatırladığımda yüzümde ki tebessümün yanı sıra canımı yakan anılar, bir zamanlar mutluluk hissini tattırıyordu..