𝗻𝗶𝗸

فقط فکر کردن به تو میتونه روی لبم لبخند بیاره
          و همزمان همون لبخندو کوفتِ لبام کنه.

تنها چیزی که از تو برام موند پلی‌لیستیه که داره هرروز برام جا افتاده‌تر، کهنه‌تر و ردش رو شیار‌های مغزم عمیق‌تر میشه.

تو ورژنی از من رو داشتی، که بقیه حتی نمیدونستن وجود داره!

می‌دانم که همه می‌روند، می‌دانم که همه می‌میرند و می‌دانم که غمگین شدن چیزی را تغییر نمی‌دهد، اما نمی‌توانم از رفتن‌ها و مرگ‌ها غمگین نشوم!
          دانستن الزامی برای توانستن نیست.

من از امیدواری به اندازه ی ناامید شدن میترسم!

بدیش اینه که خوبم، خوبم، خوبم؛
          ولی یهو دلم "بیش از حدِ تحملم" برات تنگ میشه!
          و فکر می‌کنم که "دلتنگی" تنها نقطه ی اتصالِ من به توئه‌و احتمالا برای همینه که مغزم نمی‌خواد این آخرین نقطه ی اتصال رو از دست بده...

هیچ کاری
          بی معنی تر از این نیست
          که بخواهی
          برای کسی که برایش مهم نیستی،
          از خودت بگویی...
          
          - فریبا وفی
          
          

من از وقتی فهمیدم با چیزی به اسم بزرگ شدن روبه‌رو هستم، هرطرف رو نگاه کردم هیچی نبود! جز سردرگمی و بلاتکلیفی... بلاتکلیفی بود و سردرگمی.
          سال‌ها دارن سریع و پشت سر هم می‌گذرن اما انگار این "معلق بودن" برای من ناگذر و ناگریزه.
          بگذریم؛ سرتو چرا درد بیارم؟
          اینارو گفتم که بدونی چقدر از بلاتکلیفی بیزارم، که چقدر اذیتم می‌کنه، که چقدر ازش فراری ام!
          که کاش تو هم اگه قراره دوباره بری، بری! و بذاری بپذیرمش و برام تموم بشه!
          اینارو گفتم
          بارها نوشتم و پاکشون کردم،
          دوباره نوشتم و خلاصه کردم،
          ولی برای تویی که قرار نیست بخونیشون..

https://www.wattpad.com/story/376258649?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_writing&wp_page=create&wp_uname=kiki-1-2-3-4-5-6
          ببخشید اما... حمایت؟ 

سلام میشه لطفا رمان منم بخونی 
          ووت یادت نره 
          https://www.wattpad.com/story/375275317?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=user02672280