kendimi artik sanki yaslanmis da wattpadi birakip gelecek nesillere emanet ediyormus gibi hissettigim saatlerdeyim. biz burada cok eglendik, umarim siz de eglenirsiniz. yeri geldi sacma sapan insanlarla muhattap olduk, panolarda savaslar dondurduk, yorumlarda birbirimize ters dustugumuz konular oldu ama birbirimizin okuma listelerinden bir seyler bulup okumak, yorumlarda ve panolarda kurulan dostluklar, edilen sohbetler, birlikte sovdugumuz ve birlikte dustugumuz karakterler, sahurlara kadar okunan ficler ve kitaplar... hepsi o kadar kiymetli ve degerliydi ki. bir neslin %80'ine okuma aliskanligi kazandiran uygulamaydi wattpad. simdilerde erisim engeli devam ediyor olsa da bence bu devam edecek ve etmeli de. burasi benim anilarimla doluyken ergenligimin tozlu raflara kaldirildigini gormek istemem. bir yere gittigimden degil tum bu dediklerim. uygulamaya erisimimi saglayabildigim surece bir seyler okumayi biraksam dahi gidecegimi sanmiyorum. kendimi her zaman okuma listelerimdeki ficleri bitirmeden gitmeyecegim diye kandirmaya devam edecegim. sadece uzerimde biraz gece vakti duygusalligi var sanirim. bi kere wattpad, fic ve taekook demek ben demek. canim babalarim ya. neys hadi zibarin ben de bir seyler okuyayim bb. optum.