İtsuki Tsushima

Hayat kısa beşiktaşlılar uçuyor
          (Camdan)

Undertale au ile ilgilenen var mıdır?
          (Yoksa ağlarım)

Matematikten anlayan ve zevk alarak çözenlerin zihinsel sıkıntıları olduğuna dair kanıtlarım var

Kimse yok. Çok yalnız

Bazı kişiler hâlâ yola devam mı ediyor? Evet, evet öyleler.

Lise hayatı zor Ó⁠╭⁠╮⁠Ò

BSD 119, 120, 120,5
          
          Yokluğum sırasında gelen bölümler. Normalde neredeyse her ay yeni bölüm hakkında teorilerimi sizinle paylaşmaktan mutluluk duyarim ama ne yalan söyleyeyim, şu son bölümlerde 'noluyor aq' dışında hiçbir düşünce geçmedi aklımdan. Olur da bölümleri tekrar gözden geçirip biraz araştırırsam öğrendiklerim hakkında uzunce bir yazı yazarım. Bu bölümler hakkında bana soru sormayın, ben de anlamadım ಠ⁠ω⁠ಠ
          
          Neyse çok fazla şey paylaştım burada. Her yeni gönderiyi paylaştığımda aklıma söylegecek yeni şeyler geliyor, çok özlemişim burada konuşmayı. Umarım birileri görüp cevap verir çünkü bir zamanlar samimi bir ortam olrak gördüğüm bu plartformda artık kimselerin olmaması düşüncesi beni korkutuyor Ó⁠╭⁠╮⁠Ò
          
          Veveve bir de AKUTAGAWAYI GÖRDÜNÜZ MÜ??? ONU GÖRDÜNÜZ MÜ! ÇOK GÜZEL ÇOK GÜZEL ÇOK GÜZELLLL
          
          Onun son bölümdeki hali hakkında söylemem gereken bazı şeyler var, boş yapma kitabına bu bölümler hakkında bir teori bölümü eklersem bu konudan da bahsedeceğim. Tabii ne zaman sıra ona gelir hiç bilmiyorum. Anlatacak o kadar çok hikayem, denemem, anım, teorim var ki hangi birini düşünsem karar veremiyorum...

Hesabı kaybetmiştim. Uzunca bir süre geri gelemeyeceğimi düşündüm. Buraya yazamadığüm süre boyu neler oldu bilemezsiniz. Gerçek bir geri dönüş yapacağım, sakın merak etmeyin.
          
          İnsan uzun süre yazamayınca yazmak bir hevesten çok ishtiyaca dönüşüyor. Umalım ki uzun sürenin ardından eskisi gibi yazabiliyor olayım. Çok yakında hesabımın üçüncü yılına gireceğiz ve o zamana kadar hesabı geri almayı başarmam beni çok mutlu ediyor. Yarım kalan ve gerçekten hevesli olduğum bir one shotu bitirmenin ardından üçüncü yıl dönümünde bir Another Universe bölümü alacaksınız! Çok uzun süredir aklımdaydı. Another universe kurguma en sonki bölümü hesabımın ikinci yıl dönümünde atmıştım -kısa bir ara vereceğim derken bir yıl olmasını ben de beklemiyordum- o hikaye benim için öyle değerli ki.. ilk bölümün ardından üç yıl geçtiğine inanamıyorum. Şu anda ilk bölümlere baktığımda gerçekten çocuk işi ve acemice kelimeler görüyorum. Biraz nostaljik, biraz gurur verici..
          
          Bu arada, ben instagram hesabını da kaybetmeyi başardım -ehe- Onu da geri almanın bir yolunu bulacağım. Bu yüzden mesajlarınıza geri dönüş yapmamış olmamı lütfen anlayışla karşılayın.
          
          Hâlâ buralarda mısınız bilmiyorum ama sizinle konuşmayı özlüyorum. Yazar ve okur olarak değil, arkadaş olarak.

GERİ GELDİM

Birkaç şeyden sonra sanırım düşüncelerimi toparlamam gerekiyor.
          
          Arada yaşıyorum, hayattayım, bölüm atacağım demek için burada değilim. Yalan söylemek istemiyorum, ben sorumsuz bir insanım ve ne kadar yapacağım desem de kendim bile yapıp yapmayacağımı bilmiyorum. Bunun için suçlu hissediyorum ama bir yandan da yazacak cesareti kendimde bulamıyorum.
          
          Kısa süre önce insanların değiştiğini fark ettim. Zamanın aktığını ve asla geri alınamayacağını kavradım. Bu ağır bir yük ve altından kalkmak göründüğü kadar kolay değilmiş.
          
          Farkındalıklar ve anılar insanları zamanla değiştirir. Belki de kişinin benliğini oluşturan şey budur. Ve o zaman bunu kabullenmekten başka çare yok gibi görünüyor.
          
          Bunları yazmamın nedeni tanıdığım birisinin değişmesi değil, aslında tam tersi. Herkes aynı. Değişen kişi benim. Hiçbir şeye aynı göz ile bakamıyorum artık.
          
          Cani kişilerin varlığını gördüm, insanlığımın ne kadar değerli olduğunu anladım. Cahilleri gördüm, bilginin değerini fark ettim. Ne kadar büyük bir tehlike altında olduğumuzu anladım. Hepimiz öyleyiz ve düşünmeden duramıyorum. Her şey olabilir, demek istediğim, her an her türlü bela başımıza gelebilir. Bende mi sorun var yoksa her saniye tetikte mi olmamız gerekiyor?
          
          Sanki rahat hissedemezmişim gibi geliyor. Her dakika başı 'ya şöyle olursa?' tarzı yaşamak yoruyor. Ve görmemem gereken bazı görüntüler sürekli gözümün önüne geliyor.
          
          Sanırım dalgasına 'boş yapma' olarak adlandırdığım kitapta bu düşüncelerin devamına yer vereceğim.