Belki gece yorganım olur,yıldızlar ışığım.Martilar yol arkadaşım.Belki tüm dünyayı dolaşırım.Belki denizlere anlatırım sırlarımı.Belki gün Işığını yudumlarım Yunan Adalarında yada Ispanya'da Ordan tüm Avrupaya belki Güney Amerikaya,New Orleansta gün ışığını meksikada gün batimini selamlarım.Peruda ayawaska çayı içerim.Balta girmemiş ormanlara amazonların yakarişlarını dinlerim Vahşi yaşamı iliklerime kadar hissederim.Gerçekten yaşadığımı işte o zaman bilirim.Ve rüzgar alıp götürsün beni dünyanın diğer ucuna.Farketmez yağmur,dolu,kar Seninle sonsuzluğa da varim  Ölmeye de hazirim rüzgar...(Tuba Gür)