Konuşmaya nasıl başladam bilemedim. Uzun zaman oldu... Beni affedin. Bunu size daha bir çok kez söyleyeceğimden şüpheniz olmasın.
Hikayeyi devam ettiremedim. Yazmadım. Daha doğrusu yazamadım. Yazın herşey gayet iyiydi ama okullar açılınca herşey boka sardı. Bu sene 8.sınıfım ve benim için çok önemli bir yıl. Çok çalışıp iyi bir lise kazanmam lazım. Okul, dershane, ödevler, voleybol derken kafamı kaşıyacak vaktim bile yok ki hikaye yazayım.. Beni affedin lütfen.
Hikayeyi devam ettiremeyeceğim. Yazın da devam ettirmem çünkü aradan çok zaman geçmiş olacak. Ama size iyi bir haber! Önümüzdeki yaz bu hikayemden kat kat daha iyi olan bir hikaye ile dönüş yapacağım. Ve söz; bu sefer sonuna kadar gidip finali de yapacağım. Tek dileğim beni affetmeniz. Sakın beni bırakmayın biricik okuyucularım. Diğer hikayemde de yanımda olmanızı istiyorum. Çünkü tek dayanağım sizlersiniz. Yazın görüşmek üzere. Sizleri seviyorum. (Bana kızmayın..)