JY.

Ama artık ağlayamıyorum.
          Boşum.
          Bitkinim.
          Hareket edemiyorum.

Sonra...Tanrım. Bitti.
          Yatağa kıvrılıp kaybolmak istiyorum.
          Kimseyi görmek istemiyorum.
          Kimseyle konuşmak istemiyorum.
          Hiçbir şey düşünmek veya yapmak istemiyorum.
          Göğsümü tutuyorum.
          Nefes alamıyorum.
          Kitlediğim kapıma doğru yıkılıyorum.
          Çöküyorum.
          Koridor sessiz.
          Artık yalnızım.
          Gerçekten yalnızım.
          Ruhum hüzünlüden de hüzünlü,karadan da karayken.
          Ben kötü bir insanım.
          Hayır,o kötü bir insan.
          Zor biri,küçümsüyor ve kıskanıyor.
          Ama ben daha kötüyüm. Ben kostümünü giymişken kendini bile tanıyamayan ve oyun oynar gibi süslenen bir çocuğum.

Doktorlarda ne bilir,
          Ciğerun acisini?
          Cerrahpaşa'ya koydum,
          Canumun yarisini.

Değersiz insanlarız çünkü,önemsenmiyoruz. Kâle alınmıyoruz. Üzülüyoruz,ağlıyoruz. Ama kendimize... Ne varsa kendimize. 

Neden mesaj atamıyorum sana acaba?

Unuttun mu?

Gitmesin. Üzmesin. Kaybetmeyelim. Yarım kalmayalım. Lütfen,lütfen,lütfen.

Delirmesinden korkuyorum. Yarım bırakılmaktan korktuğum kadar.

Unutulan anılar,hatırlanmayan doğum günleri,ayrılmak zorunda kaldığımız insanlar,akla gelmeyen kardeşlikler... Unutulduk.

@TutkuBrsin Burnumda tütüyorsun saçlarından öptüğüm.