Kochana... Proszę... Niemów tak o sobie... Naprawdę... Uwierz mi, że... Wiem jak to jest nosić maskę idealnej, „nie mając problemów”, być tą która „nigdy nie potrzebuje pomocy”, a od której zawsze jej oczekują, razem z perfekcyjnością... Proszę nie mów tak o sobie... Mimo to... Szczerze? Też jestem brzydka, niska, gruba, też mi to przeszkadza, ale... Dorosłam i zaczynam dostrzegać pozytywy... Każde oczy mówią co innego... Podejdź do lustra i przyjrzyj się co mówią twoje- zobacz w nich piękno... Często tak robię... Przeczesz swoje włosy... Zobacz jakie są unikalne... Nikt nie ma dokładnie takiego samego koloru jak ty... Weź głęboki oddech i pomyśl o jednej dobrej chwili... Myśląc o niej wypuść powoli powietrze... A teraz powtórz: Jestem osobą. Mam uczucia. Mam wady. Mam zalety. Nie jestem idealna bo nie muszę. Nikt nie jest i nikt nie musi. Może czasem jest źle, ale zawsze po nocy przychodzi dzień. Mam serce. Bijące serce. To znaczy, że jeszcze mam po co żyć. To znaczy że ktoś na mnie w przyszłości czeka. Bo jestem sobą. Jestem jaka jestem, ale właśnie w tym tkwi moje piękno”. Tylko jednowymiarowi opierają się na wyglądzie. Słuchaj... Jeśli chciałabyś popisać, wyżalić się, opowiedzieć historię- pisz śmiało. Serio. Czasem mam gorszy dzień, teraz też jestem w okropnej sytuacji, ale... Będę rada Ci pomóc, jeśli tego potrzebujesz. Pamiętaj o tym proszę...
