Söylemek istediğim çok şey var aslında. Ama elim, dilim varsa anlatmaya, aklımdaki hiçbir cümle varmıyor bir noktaya. Koca bir girift ortasındaki küçük bir benlikten ibaret her şey. Tek net bir şey var kafamda, seni gerçekten hiç unutamayacak olma bilincim. Sen. Senin karmaşık kelimeler ve anılar karmaşan. Biraz özleme, biraz kedere batırılmış, koskoca bir ben.
Neden dönüp dolaşıp burada bittiğimi bilmiyorum bile.