UmudYazar

Onlar takvalarına rağmen ağlıyorlardı,
          	Sen ise günahlarına rağmen gülmektesin.

UmudYazar

Sevgili pencere önü çiçeği;
          
          Okunmaya yüz tutmuş sayfaların en güzel yapraklarının arasında duran bir çiçek bu. Raflarda yerini almış, tozunu dahi eskitmemiş bir kitabın yazgısı. Birgün okunmaya başlanmış ve okundukça farklı alemlere daldırmış. Okuyan kişinin , eski halinden bir eser kalmamış hali ne kadar da etkilendiğini ifade ediyordu. Taa ki o sayfaya gelinceyedek. Tüm eksikliğinin tamamlandığı, yarımken bir olduğu sayfa. Bir pencere; nostaljinin daha ne kadar kullanılabilirdi ki sorusunu akıllara getirecek türdendi. Ve önünde bir çiçek; hayatın varlığının devam ettiğini, her kötü olan şeyin önünde kendini gösteren bir güzelliğin farkındalığını gözler önüne seren cinsten.  İyi insanların varlığına inandıracak derece de. Samimi ve sadeliğin, şatafatlı hayata uzaklığından bahsedercesine. Öyle bakarak aşılacak bi durım değildi bu. Tüm hislerin tek vücut olmuş haliyle,görmek lazım bakmaktan ziyade.