Hayat bazen insanları yalanlara alıştırır ve doğru söyleyen birinin bile yalan söylediğine inandırır bu yazdığımı 1 kişi dışındaki kimse anlamayacak ama o kişi için yazmaya değer bana inanmadığım ve engellediğin gün varya hayat o gün benim için bitmiş gibi gelmişti sonra dedimki belkide bitmez şuan izmire taşındım ve üniversiteye devam ediyorum belki biraz geç üniversite için (24 yaş) ama pes etmedim nasıl okurken pes etmediysem sen konusundada geçen haftaya kadar pes etmemiştim bunu yazmam ne kadsr doğru bilmiyorum ama teşekkür ederim beni bıraktığın için teşekkür ederim bana inanmadığın sen daha 17 yaşında bi ergensin daha büyük değilsin kandırma beni diyipte bıraktığın için bana beni bırakma ben seni bırakmam diyipte beni bıraktığın için teşekkür ederim izmire taşınmamın nedeni sen değilsin aslında şuan sadece teşekkür etmek istedim sana çünkü belkide sen o gün beni engellemesen ben şuan hayatımın en mutlu anlarını en sevdiğim kişiylr yaşıyo olmazdım geçmişte güzel bi hatıra olarak kalıyosun umarım ileride hayatında çok mutlu olursun bunu yazarken hiç bi kötü düşünceyle yazmıyorum sadece teşekkür amaçlı umarım seni mutlu edicek ona inandığın biri karşına çıkar ve umarım annen senin bırakıcağın birine gelinim demez umarım bırakıcağın birini balım,çiçeğim diye kaydetmezsin hayatta başarılar...