^^

Yazdığım karakterimi karşıma aldım. Yüzünü dikkatle inceledim . Acaba ne hissediyor? Onun hissettiklerini anlayabiliyor muyum? İfade edebiliyor muyum?
          
          Sanki biraz kızgın gibi bana...
          
          Neden kızgın olduğunu soruyorum." Beni cehennem sahnesinde bıraktın, yazmıyorsun" diyor. 
          
          Seni yazmak zor ,ondan diyorum. Şu sıralar bataklıktayım. Kendi karanlığımdan çıkıp senin karanlığına girmek yorucu ve bunu ruhum şuan kaldırmıyor.
          
          Anlayışlı kızım kızgın ifadesini bırakıyor. "Beni yazdığında yaptığın gibi yap. Beni toparladığın gibi topla kendini... " 
          
          Dolu gözlerle dönüyorum ona . "Seni yalnız bıraktığım an dağıldığın sahneleri hes geçiyorsun sanırım."
          
          Derin bir nefes alıp sarılıyor bana " Hep dağıldık ama kendimize gösterdik. Kalktık ve başarmak için çabaladık ! Ben hala çabalıyorum ve başarıcam . Sen ne kadar daha bekliyeceksin ayağa kalkmak için?"
          

Boğucu dertler ve günler içinde
          Zamana karşı savaşırken
          Neden bir çıkış kapısı bulunmaz ki?
          Olan kapıyı da bildiğim halde çıkamıyorum...

"Kitap bir limandı benim için. Kitaplarda yaşadım. Ve kitaplardaki insanları, sokaktakilerden daha çok sevdim."
                                                                            ~ Cemil Meriç 

Zaman su gibi akıp geçerken ne kadar ve nasıl neleri fark edebiliyoruz ki... 

"Neden? "
          'lerle dolu bir sürü soru bu sorular Neden Bitmiyor...? 

Azim paha biçilmezdir: Çok zeki olduğumdan değil, sorunlarla uğraşmaktan vazgeçmediğimden başarıyorum... 
                                                                      ~Albert Einstein 

"Sahi hoşça kalınca mı içinde her şey çokca kalır?" 

Mutlu olduk dertleri kenara bıraktık ve huzur bulduk, zaman ışık hızı ile bitti ve tükendi...
          
          Mutsuz olduk dertleri atlatamadık ve hüznüne kapıldık, zaman durdu ve bitmedi...
          
          Bu da aslında hayatın bize ben sizden tarafta değilim deyişinin bir göstergesiydi belki de ama biz anlamak istemedik belki de işimize gelmedi...... 

Ölüler yokluklarıyla değil de, asıl onlarla bizim aramızda, söylenmeden kalan sözler yüzünden, keder verirler. Ölüm olmasaydı, onu icat etmek zorunda kalırdık.
                                                                               ~Voltaire
          
          
          Çok doğruymuş acaba sıra bana ne zaman gelir? 

“Dışarıdan bakınca soğuk, suratsız dediğiniz insanların çoğu nerede nasıl davranması gerektiğini bilen, saygılı ve seviyeli insanlar oluyor. Soğuk değiliz, gereksiz samimiyetlere girmek yerine zamanla oturan insan ilişkilerini tercih ediyoruz sadece. Hepsi bu.”