Küçük hayal gücümün büyük hislerini size anlatmak isterdim. Hatta şair olup buraya bir dörtlük bırakmak isterdim. Lakin ben ne şairim nede bir insanın vazgeçilmezi. Ben ilkbaharda koparılan papatyanın 'sevmiyor' tarafıyım. Ben telefondaki hiç dinlenilmeyen şarkıyım. Ben senin aynadaki yüzünüm. Bak soluna.. Ben oralarda bir yerde varım. Hisset beni ve satırlarımı. Çünkü ben senin diğer yarınım. Seninle gülen,  ağlayan, seninle sıkıntılara eyvallah diyen kişiyim ben. Bak ellerine; orda ben varım. Senin hayat hikayeni yazıyorum o ellerle. Hatta göz yaşını siliyorum.. Bak ayaklarına; orda ben varım. Seni ayakta tutuyorum. Bu hayatta yol alman için sana yardım ediyorum. Bak burnuna; orda ben varım. Sevdiğinin kokusunu kemiklerini sızlatan o şehveti ben sağlıyorum. Bak dudağına;
ben orda yokum. Çünkü dudaklar özgürdür. Kelebek kadar narindir dudaklar. Dudaklar hiç kimsenin değildir. Dudaklar sadece başka bir dudakla birleşince mutlu olurlar. Mutlu et onları. Sevdiğine ellerinle dokun, aşk dolu gözlerinle bak, o dimdik ayaklarla onunla yürü, burnunla kokusunu çek en derinlerine, dudaklarınla hisset. Ben senin o iki dudağının arasında çıkan "SENİ SEVİYORUM" cümlesiyiyim.

Tumblr: www.vampirleraskina.tumblr.com