Giulietta

//ale mi milusio ojej uwu♡

@Londyn-  
            
            "Z ciekawym akcentem, ale dobrze" odpowiedziała mu uśmiechem 

richard. *uśmiechnął się, najładniej, jak umiał* giulietta... dobrze to mówię?

@Londyn- 
            
            "Jak na Werone przystało- Giulietta. A pan?" 

a to sprawiło, że już się nie wydaję? ha. może nadal wiem i jeden na to patent to wpaść w rutynę. *zakreślił palcem w powietrzu okrąg* i kręcić się, kręcić w niej. możesz wstać rano, iść do pracy, iść zawsze tą samą drogą - to już jest rutyna. coś, co jest nieodłączne, robisz to codziennie. a czas... może jednak wiem w jaki sposób go nie tracić, giulietto?

@-genova  
            
            - Kiedy czuje rutyne, mam wrażenie, że tracę wtedy życie- w końcu uśmiechnęła się delikatnie, ładnie.- A wydawałeś się osobą, która wie jak nie tracić czasu

nie lubisz rutyny? ja nic do niej nie mam. przynajmniej wiem co robić i nie muszę nic wymyślać.

uśmiechnął się do niej szeroko. "dobrze, postaram się~"

@-bucharest  
            
            - Widzisz. Więcej wiary w siebie amico mio

"wolę raczej o nie dopytywać... raczej zachwycę się tym, że jednak wybrałaś mój rodzimy kraj~"

@-jesolo  
            
             - ah naiwnyś! Miłość chciałbyś opisać. Zaufaj mi. Przyjdzie moment, a będziesz bez słowa to wiedzieć. Żadnych definicji czy przykładów nie będzie- uśmiechnęła sie lekko- a ta troska jest dobra. W końcu wspaniale miec kogos kto myśli czy nie zapomniałeś może czapki w mroźny dzień..m

haha! ja nie wiem nawet czy chcę, żeby ten czas nadszedł. to niby dobrze jak kogoś można tak przytulić, wycałować, ale to też odpowiedzialność jest. nie wiem czy jestem gotowy. *posmutniał nieznaczne* no dobrze, szkoda. myślałem, że może u doświadczonego źródła bym się czegoś o kochaniu dowiedział. rozmawiałem o tym ostatnio z panem beauvais! i on mi co prawda powiedział to i owo o swoim ukochanym, ale wie pani jak to jest - ilu ludzi tyle opinii!

@-jesolo  
            
            - Z pewnością przyjdzie na ciebie czas. Może nawet nie długo w końcu jesteś w mieście miłości- zaśmiała się delikatnie.
            Słysząc jednak jego pytanie, spochmurniała szybko. 
            - Wolałabym o tym nie rozmawiać, dobrze?