Vidardan

Özleminden eskittiği prangaların haddi hesabı yokken düşünmekteydi hata yapıp yapmadığını.
          Düşüncelerini yaşamaya çalışmak, yaşayacağı düşlerden uzak düşürmüştü onu.
          Kuracağı bütün düşleri geçmiş gitmiş yürek yangını olan anılar için feda etmesi günah olarak heybesine düşmez miydi? 

Bir gece oturtup kendi kanını içmeliydi insan; özünü tatmak, özünü sevmek için. 
          Ve özünü sevmese de ait kabul etmeliydi kendine insanı sevmek için...
                                                                       ~Vidar

Kitabımı okuma listenize eklediğiniz için teşekkür ederim ❤️ 

Kitabımı okuma listene eklediğin için teşekkür ederim ❤☺