"Eski zamanlarda, henüz silahların icat olmadığı dönemde askerler ok atarak savaşıyorlardı ve ok orta parmak kullanarak atıldığı için düşman taraflar daima yakaladıkları canlı ya da yaralı askerlerin orta parmaklarını kesiyorlardı. Bunlardan kurtulan okçular ise hem birbirlerine orta parmağını gösterip hâlâ ok atabildiklerini ima eder hem de düşman askere orta parmaklarını gösterip hâlâ savaşabildiklerine dair meydan okurlardı. Ben de bunu yapıyorum."
"Hâlâ savaşıyoruz, Baran." Gülümsedim.
Savaşırsak hâlâ bir şansımız var. Daima.