VoraciousGanymede

Good day, everyone! I'm encouraging you to read a short story entitled "Ang Buhay ay tila Gulong: Minsan ay nasa Ibabaw, Bahala ka sa Pag-inog." I've written it on 25th day of May, 2023 for Division Festival of Talents: Sining-Tanghalan for Music and Arts held at General Trias Memorial Elementary School. This piece of mine were in the category of Sulat-Tanghal and placed 2nd throughout the said city. It is about my late father and mine, and yes, it is derived from true story, though it is modified to match the theme made by the judges of the event and I believe na deserve nitong ibahagi sa nakararami. So enjoy reading!

VoraciousGanymede

Good day, everyone! I'm encouraging you to read a short story entitled "Ang Buhay ay tila Gulong: Minsan ay nasa Ibabaw, Bahala ka sa Pag-inog." I've written it on 25th day of May, 2023 for Division Festival of Talents: Sining-Tanghalan for Music and Arts held at General Trias Memorial Elementary School. This piece of mine were in the category of Sulat-Tanghal and placed 2nd throughout the said city. It is about my late father and mine, and yes, it is derived from true story, though it is modified to match the theme made by the judges of the event and I believe na deserve nitong ibahagi sa nakararami. So enjoy reading!

VoraciousGanymede

Gonna greet my late bestfriend, Lorin, a happy 4th year of our friendship; and of course, for me, as my 2nd year as a writer. Being a good friend is hard, so as being a writer. It's two different things, but building a world in a form of story and developing such connection between us took a lot of effort and care. Unfortunately, I failed those. Tumigil ako sa pagsusulat kasabay ng ugnayan ko sa kaibigan ko, at dahil pa rin iyon sa kalagayan ko. Idk who to blame, I should have known it before it's too late, tho I've given a chance to prove to her na I'm still her friend, and will always be bago siya mamaalam – and also, tell her how much she means to me. Siya iyong taong inintindi ako kung bakit ako lumayo kahit na walang paalam, iyong hindi nagalit kasi naging problema ako sa sobrang daming nangyari sa 'kin. I don't think she read my books, tho HAHAHA but ik she's proud of me – that soon, I'll be having a book. Uhm, pits, pasensiya ka na if hindi ako nakarating sa puntod mo at hindi natin na-celebrate iyong pangalawa at pangatlong taon ng pagkakaibigan natin (I still have your gift in the first year so) I guess, I'll visit you when I have time so I could give you some gifts and let's chit-chat again so I could tell you more things na hindi natin nagawa dati. Sorry if I couldn't save us, my Atlantis. 'Til we meet again. 

kjvargas08

I know life is hard. I know sometimes you feel like giving up: on people and on yourself. I know you have good days and bad days but more bad than good or so it seems. I know everyday you question yourself “what is this all for?” ,” am I making the right choices?” or “am I supposed to be here, now?”. I know you have more questions than answers and most of the time you don’t even know how to explain them. I know life is hard, but you have to keep going. You have to rise above the waters of your soul, and bloom, no matter how hot the fire is. No matter how many arrows you carry on your back, believe me, you’re a warrior. You’re a soldier filled with both pain and love. And life, well, life is just another beast you were meant to tame and there is no one better for the job, other than you. 
          
          — RM Drake

VoraciousGanymede

 (1)Happy birthday to the man I love the most, yet my greatest heartbreak – my Papa! hehe. Unang-una sa lahat, gusto ko lang sabihin na dito ako magpo-post sa wall ko dahil wala namang makakabasa nito masyado sa ngayon; at tutal, sa puso ko 'to sinasabi – kung nasaan ka na mula noon, hanggang ngayon.
               Uhm, papa, hindi ko sasabihin na ito iyong 'happiest' birthday mo, since this is not the time na makakasama ka pa namin throughout the years na magbi-birthday ka pa. We can't celebrate it with you, nor spend it with you. Maybe your remains are here, but still, it feels empty. It will never be full unless we'll still can be together. 
               Aaminin ko, 'pa, naging selfish ako kasi ginusto kong ipaglaban iyong pagsusulat ko dati para makapagsign ako ng contract at magkaroon ng mapagkakakitaan para sana kahit papaano, matustusan ko iyong panggamot mo. Kasi, iyon naman ang gusto mo, 'di ba? Iyong makasama pa kami ng mga pamilya mo? Iyong makita kaming tumungtong sa kolehiyo? Makapagtrabaho pa? Mapatayo iyong bahay sa inaasam mong itsura? Maranasan ni'yo ni Mama ang ginhawa ng buhay habang tumatanda kayong magkasama? 

VoraciousGanymede

(3) Alam mo naman na mahal na mahal ka namin kahit na marami rin kaming pagkukulang, pero nagpapasalamat ako kasi ikaw iyong tatay ko. Kung dati, wala akong utang-na-loob kasi hiniling ko na sana, iba na lang ang pamilya ko pero noong huli ka naming nakasama, nagsisi ako. Pumasok lahat sa utak ko na kahit pa gaano iyong paghihirap ko, dapat pamilya ang pipiliin ko – iyong mga taong nandiyan palagi kahit hindi nila sabihin na mahal nila ako – kasi, gano'n ka naman, 'di ba, Papa? Kahit pa gusto mo nang umalis sa bahay kasi hirap na hirap ka na, hindi mo kami iniwanan.
                 Maraming maraming salamat sa lahat, 'pa. Nahiya man akong sabihin sa 'yo noong nabubuhay ka, pero mahal na mahal kita. Patawarin mo sana ako sa lahat ng pagsuway ko sa 'yo at gaya ng inihahabilin mo sa 'min, hinding-hindi namin papabayaan si Mama. Wala ka man na para samahan kami sa bawat makakamit namin bilang indibidwal, pero sana alam mo na ang lahat ng iyon, ay wala kung hindi rin dahil sa 'yo. 
                 Hanggang sa muli, 'pa.
            
                 
Reply

VoraciousGanymede

(2)Pero kasi, narinig kita. Sinabi mo, gusto mo lang naman ng atensiyon, kasi baka sa susunod o makalawa, malaman na lang namin na wala na kaming tatay. Mahirap, pero nagpasya ako na samahan ka at sulitin na nandiyan ka kahit na parang sinasabi ko noon na mamamatay ka kaysa naman ipagpilitan ko pa iyong sarili ko na baka sa huli, magulat na nga ako na wala ka na. Iyon Papa, doon ako tumigil muna sa pagsusulat at sinubukan ko talagang maging mabuting anak kahit lagi ako iyong pinag-iinitan mo, hehe. Kahit na ba masakit iyong history nating mag-ama, sinulit naman natin iyong mga panahong nandito ka pa, 'di ba? Kaya Papa, nagpapasalamat talaga ako kasi natanggap ko noong Christmas' Eve iyong regalong hindi ko inaasahang matatanggap ko noong Pasko, last 2020 – iyong pagpapatawad – na higit pa sa mga handa ng iba noong walang-wala tayo.
                 Salamat, 'pa. Salamat sa lahat ng sakripisyo mo sa 'min ni Mama at nila Ate, sa aming lahat ng pamilya mo. Sorry rin, kasi lumaki akong lutang, hindi marunong mag'po at opo' sa mga magulang, at iyong sinasabi mong delikadong makasama in life and death situation; pero kahit na gano'n, sinabi mo pa rin na mahal na mahal mo 'ko, tinanggap mo pa rin ako kahit na noong pinapanganak pa lang ako ni Mama, ayaw mo na kasi mahirap nga para sa kaniya. Sorry talaga, Papa. Kasi, hindi ko nakita lahat ng pagmamahal ni'yo, iyong inakala kong walang-wala ako kaya naghanap ako noon sa mga kaibigan.
                 Gayunpaman, hindi ko man maipapangako, pero determinado ako 'pang ipagpatuloy iyong pagsusulat ko. Kahit hindi man ito iyong permanente kong trabaho, masaya ako rito, 'pa. At sana, proud ka sa 'kin kasi nagpalaki ka ng mga anak na kasing tatag mo, at may paninindigan sa lahat ng ginagawa niya.
Reply