neyse, sınav öncesi nereden çıktıysa bu kalan giden arkadaş mevzusu. kafa ütüledim yine, bunları okuyan varsa sorry. aslında o kadar da ciddi ve melankolik biri değilim, telefonda bestie’me bir saat fanfic anlatacak kadar boş bir insanım.
YA BÜTÜN GÜN EVDEYİM ZATEN EVDEYİM EVDEYİM EVDEYİM BÜTÜN GÜN EVDEYİM YA DIŞARI ÇIKMAK İSTİYORUM YA HAVA AL OKSİJEN ALMAK İSTİYORUM EVİ SİKEYİM YA EVİ EVİ BULANI SİKEYİM YA
neyse, sınav öncesi nereden çıktıysa bu kalan giden arkadaş mevzusu. kafa ütüledim yine, bunları okuyan varsa sorry. aslında o kadar da ciddi ve melankolik biri değilim, telefonda bestie’me bir saat fanfic anlatacak kadar boş bir insanım.
“hep yanındayım bir gün biteceğini düşünme sakın. her şeyin en iyisini hak ediyorsun.”
bu cümleleri birinden duyup da gerçekten inanabilmek öyle güzel ki. hayatımdan çok çekip giden oldu ama kalanlara bakıyorum da gerçekten önemsizmiş öncesi.
biriyle uzun seneler hatta en yakının olduğunu düşündüğün zamanlar geçirmenin hiçbir anlamı olmayabiliyor bazen o arkadaşlığın sonunda. i said what i said.