mono.

Bir gece demişsin ki bana “periler masallar anlatsın sana.” Senin sesinden dinleyesim var diye mi anlatmadılar hiç? Yoksa sen iyi geceler demiyorsun diye mi uyuyamaz oldum ben? Sen artık Leyla olmaktan ötesin, hayattan kaçtığım her an tutunduğum yıldız ışığısın. Sırf bu yüzden dön bana Leyla. Gidişler hiç yakışmıyor sana.

Yine okumayacağını bildiğimden bu deli cesaretim. Ama keşke, keşke yine yanıltsan beni. Çok özledim mesajlarımı gördüğünde hissettiğim o utanç hissini. Sen yine dön, yine gel. Çünkü bir kez bile dokunamazsam o yıldıza ne anlamı var sevmenin? 

Ben unutmadım, Leyla. Adın nerede geçerse orada kalıyorum ben birkaç nefeslik. Kalbimin bir kadına atabileceğini, sevmenin birini görmeden ya da duymadan mümkün olduğunu sende öğrendim ben. Bunu sana hiç söyledim mi? Söylemediysem de şimdi bil. Seni sevdim Leyla, tek pişmanlığım sesini bir kez duyamamış olmak.

Ben hâlâ hatırlıyorum. Sende kalma bir alışkanlık mı bilmiyorum ama her huzursuz hissettiğimde gözlerim gökyüzünde bir yıldız buluyor kendine. Neyim varsa döküyorum, ona anlatıyorum. Sen misin seçtiğim yıldız, sahi parlıyor musun hayalindeki gibi? Söz verdiğin gibi?

Sana susmuş, kalbine konuşmuşum.

Bakarken büyük laflar etmişim içimden.

Ama biliyorsun, sen görmekten fazlasını yaptın. Sevdin, dokundun, öptün.

@luvpro promise