Wishinnight
Kabul edelim değiştim gülmek çok daha zor geliyor ama hiç gülmediğim kadar çok gülüyorum, uğraşmıyorum herşey mahvoluyor ben batıyorum hayallerim yeniden bulanıyor hedeflerim yine karışıyor bense gülüyorum ve umursamaz biri gibi davranıyorum aslında en çok bu duruma üzülen en çok kahrolan içi en çok yanan kendisinden sırf bu yüzden en çok nefret eden benken sadece gülüyorum ve yine yeniden geçmişe gidebilmeyi herşeyin sorumlulukların suçluluk duygularının daha az olduğu bi önceki yıla gidebilmeyi diliyorum her yıl olduğu gibi bu yılda bir önceki yılı hasretle anıyorum
Daha ne kadar yaşarım bilmiyorum sadece özetle başarısız oldum ben yapamadım bu hayatta küçük kardeşim hariç kimseyi tamamen mutlu yapamıyorum oda büyüyor gelecekte onuda kaybetmekten korkuyorum watyi nerdeyse hiç kullanmıyorum ama gerçekten yanlız hissettiğim anlarda burası bir günlük gibi, gizli bir sırdaş gibi, anonim bir mektup arkadaşı gibi. Kafam çok karışık söylemek istediğim çok şey var ama cümlelere sayfalara sığdıramadığım belkide hislerime yeterince uygun kelimeler bulamadığım için hepsini dile getiremem sadece şunu kesinlikle biliyorum keşke bende azimle dolu olsam bazılarının dolu olduğu depresyonda bile ders çalışmasını sağladığı azmin gramının garamının gramı bendede olsa hiç bir şey tam anlamıyla zevk vermiyor istediğim tek şey gerçekten ders çalışmak ve yapamıyorum korkunç bir şaka gibi ams en çok istediğim şey şu aralar ders çalışmak ama yapamıyorum
Tavsiyesi olan varsa şuan herşeye açığım yada ders çalışabilen arkadaşlar nasıl bir düşünce biçimiyle bunu balarıyorlar banada söylesinler
Zemheri_Damla
@ Wishinnight Desene, türk genci olarak ölüyoruz. Nefes alabilmek bile lüks haline geldi
Wishinnight
@ Zemheri_Damla Aslımda tam tersi insanşarın bıkmasına sebep olcak kadar çok konuşurum çok kişiyle çok fazla sohbet döndürürüm hatta bazı insanlar vardırya yüzünü herkes bilir adınıysa onların çeyreği felan ben o kişiyim ama çok kişiyle her ortamda her an saöimi olabiliyorum önce uzunca onu dinliyorum sonra ben konuşuyorum sonraysa enfes bir sohbet ama dolmuyor nasıl denir açıkçası nankör veya açgözlü değilim bunu düşünmüyorum ama birinden sıkıla bilme gibi bir durum söz konusu bunu söyleyince kendimden nefret ediyorum ama birisiyle çok yakın olana kadar peşinden iki yıla yakın bir süre koşabilirim (aşktan bahsetmiyorum yada flörtten) sonraysa garip bir sıkılma evresi geliyor sadece insanlarda değil başladığım bir çok şey başta beni aşırı kendine çekiyor animeler, manwhalar, diziler, filmler, kitaplar, fantastik kitaplar, waty, psikoloji, felsefe, sömürge tarihi, mitoloji, efsaneler,...... Vb. Tonla şey hepsinde bir süre aşırı yoğunlaşma gösteriyorum ve sonra hoşuma gitsede önceki heyecanı hisetmem çok zor oluyor şuansa kelimenin tam anlamıyla boş hissediyorum gereksiz amaçsız şuanki hisettiğim şey çok garip hafif yapay ama fazla gerçek ve çok yorucu aynı zamanda uzayda süzülmek gibi gereksiz bilmiyorum dediğim gibi duygularımı yazıyada bir türlü aktaramıyorum sadece özellikle bu ara çok daha fazla o yorgunluk ve hayal kırıklığı o boğucu his
Zemheri_Damla
@ Wishinnight Teneffüste arkadaşlarınla konuş onları tanımaya çalış, yeni insanlar tanımaya çalış. Okuldan insanlar tanımak biraz zor olabilir bu yuzden herkesin yeni olduğu ortamlara git. Spor, yazım... vs hangisinde ilgiliysen bir herhangi birine konuşmaya çalış. Konuşacağın kişiye on yargıli olma. Konuştuktan sonra fikirlerin olumsuzsa fazla yakınlaşma ama arkadaşlığını sürdür. Boyle böyle yeni insanlar tanırsın belki de icinden gercek arkadasim dediğin çıkar. Gülmekten korkma, en saçma şeye gül, kara mizaha gül, kırıci olmadan insanlarla uğraş, şakalaş... sosyallesmeye calış. Ders konusunda tekrarliyorum, her şeyi yerli yerinde yap. Sınavlara son 2 veya 3 hafta kala gezi planlarıni iptal et, dizi veya film izleyeceksen bunu gece yarısına bırak. Ders dinle ve çalış, sonuç seni mutlu edecek
