"[...] i tak samo puste obietnice, mówiące, że będzie lepiej. Bo nigdy nie było. I nie jest. Byliśmy wiecznie gubiącymi się jednostkami. Często byliśmy zbyt słabi. Zbyt słabi, by się postawić." - Sick Game Rozdział 9. Czym jest nicość?


Czasami czujemy się zagubieni. Częściej, niż czasami. Wypełnia nas pustka, której nie jesteśmy w stanie zapełnić dobrymi wspomnieniami. Mrok nas zjada. Kawałek po kawałku, żuje i połyka, zabierając nam cząstkę siebie. Tą nieodłączną cząstkę, naszego życia. A my nie robimy nic, żeby ją odzyskać. Siedzimy w miejscu, wpatrując się tępo w ścianę. Nasza nadzieja i chęci do walki, zostały odebrane. Wszystko znika. Jesteśmy już tylko wypranymi z uczuć osobami, które niemo błagają o pomoc. Nasze słone łzy, spływające po policzkach, niestety pokazują  nasze prawdziwe uczucia. Pokazują to, czego nie chcieliśmy ukazać światu. Ukazują nasze prawdziwe emocje. Rozpacz, nadzieje i smutek. Ale maskujemy to, wycierając zapłakane oczy i nakładając maskę uśmiechu. ~  


Ale smutek to tylko emocje - trwają przez kilka godzin. To, że się uśmiecham, nie znaczy że magicznie ozdrowiałam. Można mnie rozweselić. 
To nie jest bycie smutnym , tylko bezsilnym. Chcesz coś zrobić, ale nie wiesz jak i po co. 
Jak stąd uciec?