🎶

Merhaba Mis Kokulum yine ben. Bu kaçıncı yazışım oldu bilmiyorum ama sen gideli tam 2 yıl oldu. Koskoca 2 yıl.. Sen olmadan geçmek bilmedi bu 2 yıl. Çok özledim seni. Her kötü zamanımda koşup sana gelmeyi, sana sarılmayı, seninle konuşmayı çok özledim. Küçükken sadece yanımda sen vardın ve benim bu yüzden seninle evlenmek istediğim zamanları o kadar çok özledim ki.. :) Senden sonra neler yaptım tam hatırlayamasamda bazı şeylerle başa çıkmaya başladım. Annemle babamın bana açtıkları yara yıllar geçse de geçmiyor. Geçmesini beklediğim zamanlar saçma geliyor mesela şuan gülüyorum sadece o zamanlarıma. Ama çocukluk aklı işte, bi an gerçekten geçecek sanmıştım. Sen olsaydın geçerdi belki ha Mis Kokulum? Bir şeyleri sen olmadan kendi kendime halletmek çok zor. Ve bu durum inan ki sadece benim için değil, herkes için böyle. Göz bebeğin seni özledi Mis Kokulum..   Hep mis gibi kokardın. Eminim hala daha öyle kokuyorsundur. Kokunu özledim, sesini özledim ve neredeyse unutmak üzereyim. Bu ise beni mahvediyor. Fotoğraflar iyi ki varlar. Onlarla dertleşmek az da olsa iyi geliyor. Senden geriye kalan son şey ise şarkımız..'
          "Sen ağlama, dayanamam,
          Ağlama göz bebeğim sana kıyamam.
          Al yüreğim senin olsun,
          Yüreğim bende kalırsa yaşayamam.."

O kadar garip bir dönemdeyiz ki; intihara meyilli çocuklar, intihara meyilli çocuklara, intiharın çözüm olmadığını söylüyor. '

"Az önce seni özlediğimi farkettim... 
          Biliyorum bunu sana defalarca söylemişliğim var, ama bu defa çok daha başka inan bana... Fotoğrafına baktım biraz, orada gülümsüyorsun, gözlerin ışıl ışıl... Sanki canlanıp sarılacak gibisin boynuma..
           "Ben hiç gidermiyim deli?" der gibi bakıyorsun,
           Ağladım..."

+ Yani bilmiyorum Olric, bazıları öyle şanslı olur ki hiçbir sey yapmazlar fakat yine de el üstünde tutulurlar.
          - Ya biz efendimiz? 
          + Bizim yapmadığımız fedakarlık kalmıyor ama yine de yarım kalmaktan kurtulamıyoruz Olric..

Geceler beni cezalandırmaya devam ediyor. Şimdi eskisinden de fazla..'

Büyükler sayılara bayılırlar. Onlara yeni tanıştığınız bir arkadaşınızdan bahsettiğinizde asla ana konularla ilgilenmezler: "Ses tonu nasıl?", "En sevdiği oyun ne?", "Kelebek koleksiyonu var mı?" diye sormazlar. Bunların yerine, "Kaç yaşında?", "Kaç tane kardeşi var?", "Kaç kilo?", "Babası ne kadar kazanıyor?" diye sorarlar. Ancak bu sayılarla tanıyabileceklerini sanırlar arkadaşınızı. Eğer büyüklere, "Kırmızı kiremitleri olan bir ev gördüm; pencerelerinde sardunyalar, çatısında kumrular vardı…" diye anlatsanız da bir türlü hayal edemezler bu evi. Ne zaman ki onlara, "Yüz bin franklık bir ev gördüm!" dersiniz, işte o zaman size, "Aa, ne kadar da güzel bir ev," derler..'

İnsanlar en büyük korkunuz olsun çünkü insanlar belirsizdir.Birbirlerine benzemezler ve tepkilerini bilemezsin..'

Biliyor musunuz? Mor rengi seven insanlar hayatlarında bir kez bile olsa intihar etmeyi düşünmüşlerdir. Siz sakın o rengi sevmeyin. Lakin beni soracak olursanız ben mor renge aşığım..' 

Ben on dört yaşındayken karnımı doyurmak için bir parça ekmek çaldım. Bu yüzden beni zindana attılar, ama altı ay bedava ekmek verdiler. Hayatın adaleti budur..'

- Kendimi yengeç gibi hissediyorum Simone.
          + Sebebi nedir?
          - Yengeçler denizde yaşar ama yüzemez. Bende nefes alabiliyorum ama dünyaya bir türlü ayak uyduramadım sanırım.