YEOB

Biri sizi tanımıyorsa verebileceği en güzel hediye bir kitaptır. Eğer sizi tanıyorsa verebileceği en güzel hediye sizin sevdiğiniz  kitaplardır. 

Herşeyden vaz geçiyorum. 
          

Kitaplar da olmasa sığınacak bir dünyam yok. Bu dünya beni kabul etmiyor.. burada nefes almak zor, yaşamak zor, çevre istemez, insanlar istemez, kabul etmez ama o dünya beni bu farklılıkla kabul ediyor. O dünyada nefes aldığımı hissediyorum. O dünyada mutluluk duygusu ne bunu biliyorum. Huzur duygusunun anlamını o dünyada biliyorum ama bu dünyada sadece nefes almanin ne denli zor olduğunu biliyorum. 

Benim halim ne dil ile söylenir ne kalem ile yazılır 

Arcade dinlediğim zaman hep gecmisim geliyor aklıma. O an ağlamak istiyorum. "Neden?" diye bağırmak istiyorum. Haykırmak istiyorum tüm dünyaya neden bu kadar acı çektiğimi sormak istiyorum. Sonra gelecek geliyor aklıma. Belkide düzeltebilirim diye yaşıyorum. Belki bir ümit gülümseyebilirim ve o hiç tadmadığım huzur duygusunu yaşarım diyorum. Dün izlediğim dizinin final bölümünü izledim.
          
          Babam "huzur mezarda" derdi. "öyle mi?" "Öyleyse sıçayım ben böyle hayatın içine"
          
          Ben mezarda olan huzuru nasıl bu dünyaya taşıyabilirim ki. Ya mezardaysa neden diğerleri huzurlu? Neden ben uyuyamıyorken neden diğerleri huzurun doruklarına eriyor.
          
          Sonra bunlar geliyor aklıma. Korkuyorum ya bende hocam gibi ölürsem diye öyle korkuyorum ki. Yaşamak istiyorum ama bu hayat çok zalim.. İnsafsız.
          
          Ama hala nefes alıyorum tuhaf.. 

Söyle üstüme bir yağmur yağsa da sırıl sıklam etse beni. Alsa tüm gam, kederimi. 

Şöyle uzun uzun yazar daha sonra bir nefes verip " Kimin umrunda ki?" dersiniz ya hani.Sonra da silersiniz. Ben bunu her saniye yaşıyorum. 

Hicbir şeyi açıklamayın. Biri açıklamadığınız bir sey icin hayatinizdan cikmissa üzülmeyin. Çünkü zaten size başında güvenmemis birakin sonucu ne olursa olsun sizden uzak dursun. 

Zor.. Çok zor gerçekten.. Ama bazen tutunmak gerekiyor. Bazen aşmak gerekiyor. Bazen o tırnaklarının eline batması gerekiyor. Bazen  dişlerinin acıması, gıcırdaması gerekiyor. Bazen gözlerinin altının mosmor olması gerekiyor. Bazen başının ağrıması gerekiyor. Bazen ağır ağrı kesiciler kullanman gerekiyor. Çünkü bunları yaptığını fark ettiğinde asıl çabaladığını göreceksin. Çok yorulmuştum.. Çok sıkmıştım dişlerimi.. Diyeceksin.. 

İçimde bir ölü yatıyor. Ve ben bunu  yükünü kaldıramıyorum. Kendi bedenimin ağırlığı yetmezmiş gibi. İçimdeki ölü de ağırlığını bana veriyor.