Barışcıyım , birazda savaşçı. Biraz güçlüyüm, bi
raz zayıf. Biraz iyiyim , biraz kötü.  İyi , kötü , insanım. Shakespeare
Pal Sokağı adlı çocuk romanındaki karakterler kadar safım hem de o karakterlerin tam zıttı gibi karanlığım.
İşte bu gibi bi insanım.  Okuduğum sayfalarda kaybolur, karakterlerle özdeşleşirim ve bir kitabın sonuna gelince adeta bir boşluğa düşerim.

Sıradan birisiyim işte belki otobüste sizin yanınızda oturuyorum, belki yolda yürürken karşınızdan geldim.

Belki de arkadaşınızım ama bu kişinin ben olduğumu bilmiyorsunuz. Kim bilir belki aynı sınıftayızdır belki ayni iş yerinde...

Bir de hazır burayı okumuşken bir çay demleyin de doya doya için. Çay mühim...