Paper

ငါက များသောအားဖြင့် 
          အိပ်မက်တွေထဲမှာ စိတ်မချမ်းသာစရာတွေချည်းပဲ 
          မက်လေ့ ရှိတဲ့သူ။ 
          
          ငါကြောက်တဲ့ trauma တွေက whirl pool တွေလိုပဲ 
          မလွတ်မြောက်နိုင် ၊ အမြဲတမ်း နောက်ကွယ်ကနေ သတိပေးနေသလိုပဲ အဲ့ဒါတွေပဲ တဝဲလည်လည် 
          ရစ်ငင်နေတာ ။
          
          ဒီနေ့ နေ့ခင်းအိပ်တော့ 
          အိပ်မက်ထဲမှာ ဘုံဘုံက ကြောင်ပေါက်လေးတွေ မွေးထားတာ၊ ကြောင်ပေါက်လေးတွေ ကုတင်ပေါ်ကပြုတ်ကျနေတာကို အသာလေးကောက်ပြီး ပြန်ထားပေးနေတာ၊ ဘုံဘုံက ပြေးလာပြီး လာလုတာ ....
          အဲ့ဒါကိုပြန်တွေးပြီး ‌ပျော်နေတာဆိုတာ ။ 
          
          ငါသတ်မှတ်တဲ့ အပျော်ဆိုတာ ဒါမျိုးလေးပဲပေါ့ဆိုပြီးတွေးမိတယ်။ငါ့မှာ တခါတလေ ဒီ‌လိုလေး
          အိပ်မက်လေးတွေကိုပဲ ထွေးပိုက်ထားချင်ပါတယ်။ 

ငါကလေ ကြောက်တာမျိုးဆို 
          ကျော်ချပစ်တာမျိုးထင်တယ်။ 
          ဥပမာလေ....အဖေဆုံးပြီးခါစက အဖေတွေအကြောင်းရေးထားတဲ့ post တွေ၊ Father & daughter relationship ကလေးတွေမြင်ရင် Newsfeed ကိုအမြန်ဆွဲချပြီး 
          အပြင်မှာတွေ့ရင်လဲ မြန်မြန်မျက်နှာလွှဲပစ်ရတယ်။ 
          ငါ့ကိုယ်ငါ မနာကျင်ဖို့ ကာကွယ်နည်းများလားမသိဘူး။ 
          အခုလဲ ငါ့ကြောင်တွေကိုတအားလွမ်းနေတော့
          မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီးအကုန်ကျော်ချပစ်...

အခုရက်ပိုင်းမှာ သောက်ကျိုးနည်း 
          ဂျုန်းဂျုန်းကျနေပါတယ်။ 
          အိပ်မပျော်ခင်ကို သက်ပြင်းတွေချနေတာ 
          အခါတစ်ထောင်မကခဲ့ဘူး၊ 
          ကိုယ့်ကိုကိုယ် စိတ်ပျက်တာ၊ရှက်တာတွေကို
           တစ်ပြုံတစ်ခေါင်းကြီးခံစားနေရတယ်။ 
          ငွေရေး​ကြေးရေးရော၊လူမှုရေးရော 
          ဘာတစ်ခုမှ အဆင်ပြေမနေခဲ့။ 
          အိမ်ကခွေးလေး အဆိပ်မိတယ်၊ 
          ဖုန်းမှန်ကွဲတယ်၊ သေးသေးလေးတွေကအစ 
          အကြီးကြီးတွေအထိ ကံဆိုးမှုတွေက ဆက်တိုက်။
          အဖေ့နှစ်ပတ်လည် ဒါမှမဟုတ် ကံကောင်းမှုတွေ 
          ကျပျောက်သွားတာ တစ်နှစ်ပြည့်။
          မွန်းကြပ်နေမိပေမယ့် ငိုတော့မချမိသေးဘူး။
          ကံက ဒီလောက်တောင်မျက်နှာသာမပေးတာ
          ဖြစ်တဲ့ဘဝမှာ ဒူပေဒါပေနေရုံပဲလို့တော့
          တွေးမိပေမယ့် အသက်ဆက်ရှင်ရဖို့တောင်ဇဝေဇဝါနဲ့။
          ဘာတစ်ခုမှ လမ်းစမမြင်နိုင်သေးပါ။ 

တောင်တောင်အီအီတွေတွေးရင်း 
          အနာဂါတ်ဆိုတာကလဲ ကောက်ရိုးပုံထဲ
          ကျပျောက်တဲ့ အပ်ထက် ပိုရှာရခက်....
          မတတ်နိုင်လောက်အောင်ထိ
          အဆင်မပြေနေတော့လည်း
          လက်ကောက်ဝတ်ကိုမျက်စောင်းမထိုးမိအောင်ဘဲ
          ကြိုးစားနေရတယ်။ 

Hi! မွေးနေ့မို့ မှားပြီး os လေးဘာလေးများရေးတင်ထားမလားလို့ လမ်းမှားလာတာပါ -_-

poem ကဖြင့် အေးကျော်ပဲ 
          ဆက်တိုက်ရေးပေးနေတာ 
          ငါက ဇိမ်ပဲ အဟစ်ဟစ် ....

Do u love me? ><

https://www.wattpad.com/story/289058720?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=Yolo_Y20&wp_originator=yTJGNJuifkF%2FtTdcofmlDsYj8zFqNhjxYBhDsjY4KyGyC3oNYTs2wXKyI7MhjSE1XgScpu%2FVgm4mHtkdOHv5sNdJsK03Ge0CYLyVlYk4ss0rVzVGLKlyXEhO86L9wtE5
          
          ချိုချိုလေး ဖြစ်အောင် ရေးထားတာ...
          သူ့ကို သတိရတာကို ဒိအတွဲကို ဓားစာခံလုပ်ပြီး
           ရေးလိုက်ပါတယ် ဟဲ

Yesterday, I'd read almost all ur creations , 
          and all of them are distinct from each other and really excellent , especially ' Twitligh ' .
           You're such a brilliant writer that u can create a heart touching fan fiction .
          Love ur writing , creativity and all of ur thoughts .
          Hope to see ur more excellent creations .
          
          with the whole branches of love , 
          
          ze.w_13

Sorry ❣