Hava artık ısınmıyor,
Her zaman gittiğimiz cadde de hayaletin beni bekliyor.
Konuşmak giderek zorlaşıyor,
Işıklar birer birer sönüyor.
Düştüğüm yerde dizlerimin üstündeyim.
Sevmediğim papatyalar çimenleri kaplamış.
Ben seni içimde öldüremiyorum.
Islanan saçlarım
bedenimden sızan kan,
öldürdüğüm tek şey kendi benliğim.
Ruhum yine bir ağaç tepesinde umudunu kaybetmeden dönüşünü bekleyecek.
- JoinedFebruary 2, 2021
Sign up to join the largest storytelling community
or