Bu dünyaya mutfağımın penceresinden bakdım
Gördüyüm reng biri siyah, biri beyaz, biri mor
Hayatımı umut dolu hayalerin kanatlarına takdım
Tek  yürüdüm  öz yolumda alınyazım bahtıma.

Ben hayatım boyunca  çok konuşmayı  sevmeyen birisi olarak tanındım ki, zaten öyleyim ama işte kalemle beyaz bir sayfanın bana el salamasıyla  ruhum en derin gizemli dünyasından kelimeleri boncuk tek sıraya dizer.
O kelimeler ki, susupta konuşamadıklarımdı,!
O kelimeler ki, her kese duyurmak istediklerimdi!
O kelimeler ki, bazan sevdiygim dünyanın güzeliklerini anlatırken, bazan haksızlıklarına olan sessiz haykırışlarımdı!
Bazan de her şeye ramen peşinden koşmak istediğim hayalerimdi!
Hayat hayalerden ibaretdir. Ve ben o hayelere mutfagımın penceresinden boylanırken umut dolu kanatlarla uçmayı hayal etdim.
O hayalerime de bir gün mutlaka kavuşacağımdan eminim.